بزرگنمايي:

پیام خراسان - «عبدالمحمود محمودی» از راویان با سابقه کاروان‌های راهیان نور است که همه ساله در ایام نوروز در مناطق عملیاتی جنوب کشور حضور می‌یابد و به روایتگری می‌پردازد. با این راوی دفاع مقدس که خود از رزمندگان جنگ تحمیلی و همچنین جانباز مدافع حرم است همراه شدیم تا در گفت‌و‌گو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، روایتگری منطقه اروند کنار یا همان یادمان عملیات والفجر 8 را برای مان روایتگری کند.
مختصات جغرافیایی اروندکنار
محمودی درباره مختصات جغرافیایی اروندکنار اظهار داشت: درباره جغرافیای منطقه اروند کنار که پذیرای یادمان عملیاتی والفجر 8 است باید بگویم که این یادمان در ساحل اروند و تقریبا در جنوبی‌ترین نقطه آن قرار دارد. شهر پیش روی زائران در آن سوی اروند، فاو است و شهری که در پشت سر قرار دارد، اروندکنار. البته این شهر بعد از عملیات والفجر 8 به شهر «والفجر» معروف شد، اما پیش از سال 64 به آن اروندکنار می‌گفتند.
وی افزود: ساحل رودخانه را که بالاتر برویم، حدود 60 تا 70 کیلومتر بالاتر در جایی که کارون به شط العرب وصل می‌شود و اروند را تشکیل می‌دهد، خرمشهر خودمان قرار دارد که معمولا زائران پیش از عزیمت به اروندکنار، در این شهر اسکان می‌یابند؛ اما اگر اروند را به سمت جنوب ادامه بدهیم و پایین برویم، به خلیج فارس می‌رسیم. ایران سواحل وسیعی چه در خلیج فارس و چه دریای عمان دارد، اما عراق صرفا از طریق بندر فاو و بندر‌ام‌القصر به خلیج فارس راه یافته است و به همین خاطر، بندر فاو برای این کشور جهت دسترسی به آب‌های آزاد اهمیت حیاتی دارد؛ لذا اگر ما فاو را می‌گرفتیم، عراق ضربه سختی می‌خورد.
عملیاتی خاص و رتبه اولی
این راوی دفاع مقدس ادامه داد: بهمن ماه سال 64 اینجا یک عملیات انجام شد. عملیاتی که باید بدون تردید آن را یک عملیات خاص و دارای رتبه اول، نه فقط در کشورمان که در کل دنیا بدانیم؛ والفجر 8 و شاهکار عبور از اروند، رود وحشی، حماسه‌ای بود که ارتش‌های مدرن دنیا آن را غیر ممکن می‌دانند. خصوصا آنکه در طول هشت سال دفاع مقدس در آن سوی این رودخانه عریض و خروشان نه تنها ارتش بعث عراق که مستشاران آمریکایی و شوروی و همپیمانان آنها در ورشو و ناتو حضور داشتند. آنها 60 تا 70 کیلومتر ساحل این رودخانه را در سمت عراق در اختیار داشتند، ولی حتی یکبار هم به خودشان اجازه عبور از اروند را ندادند. چرا که آموزه‌های نظامی دنیا می‌گوید عبور از چنین رودخانه‌ای غیر ممکن است.
محمودی خاطرنشان کرد: الان در سال 2025، ارتش آمریکا در دانشکده‌های نظامی ناتو و در رده فرماندهی و ستاد تدریس می‌کند که وقتی از نبرد‌های خاکی عبور کردیم و به رودخانه‌ای، چون اروند رسیدیم، باید بدانیم که عبور از آن غیر ممکن است، اما بسیجی‌های خمینی این کار غیر ممکن را انجام دادند و از اروند بزرگ و وحشی عبور کردند.
15 سال بررسی سوابق اقلیمی اروندرود
وی گفت: اگر بخواهم مختصر و مفید عرض کنم، برای مقدمات عملیات والفجر 8، رزمندگان ما آمدند و سوابق اقلیمی و جغرافیایی 15 سال قبل از سال 64 را بررسی کردند تا بتوانند به اطلاعات دقیقی از جزر و مد اروند و همچنین شرایطی اقلیمی منطقه دست پیدا کنند. البته این بررسی اسنادی در کنار شناسایی‌ها و اندازه‌گیری میدانی دست به دست هم دادند تا یک نقشه جامعی از اطلاعات به دست آمد؛ اما چرا جز و مد اروند به این اندازه مهم بود؟ پاسخ پرسش این است که ما باید می‌دانستیم قایق‌های ما پس از رفتن غواص‌ها و فتح سنگر‌های ساحلی دشمن، چه زمانی باید به آب می‌زدند تا هنگام اوج مد به آن سوی اروند می‌رسیدند و با کمترین موانع مواجه شوند.
محمودی تصریح کرد: عراق در ساحل خودش انواع موانع را در شیب رودخانه کار گذاشته بود که وقتی مد به حد اعلی می‌رسید، بخش زیادی از این موانع زیر آب قرار می‌گرفتند و رسیدن قایق به ساحل دشمن آسان‌تر می‌شد؛ اما چرا به اروند وحشی می‌گویند؟ دلایل متعددی دارد. یکی از این دلایل همان وجود جزر و مد است. این رودخانه به تبعیت از خلیج فارس، ارتفاع آبش مرتب بالا و پایین می‌شود. وقتی که آب در حالت مد قرار دارد، ارتفاع رودخانه بالا می‌آید. ولی وقتی نوبت جزر می‌رسد، آب اروند با سرعت به سمت دریا کشیده می‌شود. در این زمان سرعت آب حتی به بیش از 60 کیلومتر در ساعت می‌رسد.
وی خاطرنشان کرد: در این رفت و آمد‌های آب از خلیج فارس به اروند و بالعکس، می‌بینیم که سطح آب در ظاهر آرام، اما در زیر آن، سرعت جریان آب بسیار زیاد است. این عوامل باعث می‌شود که پیش‌بینی شرایط اروند کار دشواری باشد. بررسی اسناد چندین ساله و همین طور اندازه‌گیری‌های شبانه‌روزی و شناسایی‌های میدانی نیز به همین خاطر صورت می‌گرفت. بعد از کسب اطلاعات دقیق، فرماندهان به این نتیجه رسیدند که بعد از عبور غواص‌ها به سمت ساحل دشمن، موج دوم یا همان قایق‌ها که تعداد نفرات بسیار بیشتری را حمل می‌کردند، باید راس ساعت 10:10 دقیقه از ساحل خودمان حرکت می‌کردند تا در آن سوی اروند در بالاترین میزان مد آب به ساحل دشمن می‌رسیدند. در این زمان اغلب موانع تعبیه شده عراق در ساحل زیر آب بود و قایق‌ها با کمترین برخورد می‌توانستند در ساحل اروند پهلو بگیرند.
این راوی دفاع مقدس گفت: دو تا سه هزار غواص ایرانی با لباس‌های مشکی مخصوص غواصی در شامگاه 20 بهمن ماه 1364 در حاشیه اروند حضور پیدا کردند. آنها در دل تاریکی شب راز و نیاز‌هایی با خدا داشتند و سپس به دل امواج خروشان اروند زدند. هنگام عبور غواص‌ها، اروند در حالت جزر قرار داشت. آنها رفتند و، چون بارندگی هم صورت گرفته بود، دشمن متوجه سر و صدا‌های حاصل از خروج غواص‌ها از درون آب نشد و این خود یک امداد غیبی بود که در شب عملیات به یاری رزمندگان آمد. غواص‌ها در همان دقایق اول، ساحل رودخانه را گرفتند و سنگر‌ها را پاکسازی کردند. با تصرف خط اول دشمن، قایق‌ها راس ساعت 10:10 دقیقه به آب زدند و عملیات والفجر 8 رسما آغاز شد.
پرچم سبز آقا امام رضا (ع)
وی ادامه داد: قبل از شروع عملیات، فرمانده وقت سپاه، پرچم سبز متبرک حرم آقا امام رضا (ع) را به منطقه عملیاتی آورد و به دست فرمانده لشکر 25 کربلا سردار مرتضی قربانی داد. این لشکر درست رو به روی فاو عمل می‌کرد و در واقع ورود به این بندر بر عهده واحد‌های لشکر 25 بود. پس از عبور غواص‌ها و حرکت قایق‌ها و فتح فاو، مرتضی قربانی این پرچم متبرک را آورد و در گلدسته مسجد فاو نصب کرد؛ اما چرا پرچم رسمی کشورمان را نصب نکردند؟ به این دلیل که کسی نگوید ایران برای کشورگشایی به فاو رفته و آنجا را تصرف کرده است. در زمانی که ما به سمت فاو خیز برداشتیم، همان زمان عراق بیش از دو هزار کیلومتر از خاک ما را همچنان در اشغال داشت. ما هم به خاک عراق ورود کردیم، تا اگر خواستیم در آینده مذاکره‌ای داشته باشیم، از این حیث دستمان پر باشد؛ لذا پرچم خودمان را در فاو نصب نکردیم تا اعلام کنیم ما نه برای کشورگشایی بلکه آمدیم تا در تداوم دفاع مقدس، از حق‌مان دفاع کنیم و در مقابلِ خاک‌هایی که دشمن از ما گرفته، ما نیز نقطه راهبردی فاو را در اختیار بگیریم.
کشتی به گِل نشسته
محمودی گفت: زائران یادمان منطقه عملیاتی والفجر 8 وقتی به آن سوی اروند نگاه می‌کنند، مسجدی را می‌بینند که از دور به شکل یک کشتی به گل نشسته است. این مسجد بعد از جنگ توسط صدام ساخته شد. در حالی که مسجد اصلی فاو که سردار قربانی روی گلدسته آن پرچم امام رضا (ع) را نصب کرد، کمی عقب‌تر از مسجد جدید قرار دارد. زائران اگر خوب دقت کنند یا زمانی که سوار اتوبوس‌هایشان می‌شوند، از روی ارتفاع بهتر می‌توانند دو گلدسته در آن سوی اروند را ببینند. گلدسته سمت راست که کمی جلوتر و قطورتر است و از آجر ساخته شده، مربوط به مسجدی است که بعد از اتمام دفاع مقدس، صدام آن را ساخت، اما گلدسته سمت چپ که کمی دورتر است و ترکیب آجر و کاشی دارد، همان مسجد قدیمی فاو است که مرتضی قربانی پرچم حرم آقا امام رضا (ع) را روی آن نصب کرد.
وی افزود:، اما منظور صدام از ساختن مسجد جدید فاو چه بود؟ دشمن می‌دانست که جنگ ما، نبرد ایدئولوژی با تکنولوژی است. ما تسلیحات به مراتب کمتری نسبت به عراق داشتیم، ولی با ایمان و اعتقادمان جنگیدیم. صدام می‌دانست که ایدئولوژی ما اسلامی و از سنگر مساجد است لذا این مسجد را به شکل کشتی به گل نشسته ساخت تا القا کند که ایدئولوژی اسلامی شما ایرانی‌ها به گل نشسته است، اما زمان نشان داد که چه کسی به گل نشسته و چه کسی سربلند و سرافراز است. الان که گروه‌های حشدالشعبی در محور مقاومت قرار دارند و مشخص نیست صدام در کجای جهنم به سر می‌برد، مشخص می‌شود کدام طرف از هشت سال دفاع مقدس سرافراز بیرون آمد و چه کسی ذلیل و خوار شد.
انتهای پیام/ 112