پیام خراسان - به گزارش سلام نو به نقل از برترین‌ها، به تازگی انتشار تصاویری واقعی از کره شمالی توسط کاربری به نام "Medhi" درتوئیتر سروصدا به پا کرده. تصاویری که شاید تماشای آن‌ها با توجه به فضایی که از کره شمالی و حاکمیت آن در اذهان عمومی ترسیم شده، جالب بنظر برسد. تصاویری که در ادامه می‌بینید، برای نخستین بار واقعیت‌های موجود در زندگی یک شهروند ساکن کره شمالی را تا حدودی لو می‌دهد.
با ما همراه باشید.

این کاربر نوشت: بسیار تجربه ناب و خاصی بود. هنوز ذهنم نیاز به پردازش اون همه اطلاعات و چیزایی که دیدم داره. استادیوم و مخصوصا جو تماشا چی هاش عالی بود! خیلی منظم و مرتب و تمیز. 5 سالی تعطیل بوده همه چی و احتمالا مشتاق تر بودن مردم. عکس هایی که خودم خیلی دوسشون دارم و خاصن. بعضی‌هاش خیلی دردناک، بعضی‌ها جنبه رنگی‌تر مردم و جامعه. بعضی‌هاش هم احتمالا فقط خاص توریست‌ها یا انگشت‌شمار کره‌ای با قدرت! اینا چیزایی هست که من دیدم و به تصویر کشیدم.

صبح خیلی زود یه روز سرد بهاری وسط شهر پیونگ‌یانگ. هوا مه عجیبی داشت. سطح شهر پر هست با نیروهای یونیفرم پوش. رنگ و علائم مختلف. انگار همه کار می کنن و هیچ کاری نمی کنن! بعضی هاشون یونیفرم آبی تنشونه. راهنمایی و رانندگی هستن. مراقب ترافیک اما بیشتر دکوری هستن و تماشاگر اندک ماشینی که بی توجه به عابر پیاده با سرعت رد می شن و تلاش می کنن بین چاله چوله ها لایی بکشن! عموما چهره‌هایی خسته و عبوس و کنجکاو دارن. لباس هایی مرتب اما بسیار قدیمی و دمده.

تمیز کاری عادی که انجام می دادن. حتی وقتی ما بودیم. آدم فقیر زیاد می‌دیدی. زیادی فقیر و بیچاره! اما اینکه بخشی از شهرو صحنه درست کنن برای توریست‌ها نه. یه بخشی از اینو به نظرم می‌دونم از کجا میاد. فرض کنید یه فیلم می بینید از یه توریست خارجی. اومده شهر شما. رفته جاهایی که آبروریزی هست! کثیفه، ناامنه، ... شاکی می‌شید و می‌گید چرا نبردن فلان جای خوب.

یا مهمون بیاد خونه یهویی. احتمالا سریع لحاف وسایل رو پرت کنید یه اتاقی درشو ببندید و دوس نداشته باشید حتی فامیل و رفیق زیاد ببینه اون بخش خراب و نامرتب رو. "یه بخشی" از این ادعا از اینجا میاد. کره شمالی خیلی کشور فقیریه اما دوس نداره اینو نشون بده. حتی مردمش. بهترین و تنها ترین لباس هاشونو می پوشن. خودشون شاید لباسی کهنه و قدیمی تنشونه اما لباس بچهشون رنگی و جدیده. 

یه بخشی زیادی از قایم کردن فقر و تلاش برای نشون دادن پیشرفت و جاهای شیک از اینجا میاد. بخشی هم خوب پروپاگاندای نظام و تلاش برای اینکه بگن ما بهترین و قوی‌ترینیم و در حال پیشرفت. اما اینکه مثل فیلم‌ها بیان دکور الکی درست کنن به نظرم دقیق و درست نیست. (نظر شخصی)
مترو پیونگ‌یانگ. نسبتا تمیز اما فرسوده. قطار سریع میاد. شلوغه. داخل تونل تاریکه. کوپه لامپ کافی نداره. قطار و لوکوموتیو شبیه قطار های قدیمی برلین هست. به احتمال زیاد ساخت آلمان شرقی اینا باید باشه. ظاهرا عمیق ترین خط مترو هست با ١١٠ متر عمق! ظاهرا هدف استفاده دوکاربره بوده برای موشک و جنگ اتمی. اما تور لیدر می گه به خاطر رودخونه عمیق ساخته شده. از سمت راست گروه ما داره میره بالا و سمت چپ محلی ها دارن میان پایین.

پیرمردی خسته با دوچرخه ای از دل تاریخ! نزدیک خیابون سفارت خانه ها. لباسی قدیمی و خاکی. انگار ماه ها همین رو پوشیده. منتظر دوستش بود. نزدیک شدیم. کمی باهاش تلاش کردیم صحبت کنیم و عکس بگریم. مودب بود. خیلی دوست داشتم می شد بدون قید و بند ها حرف هاشو بشنوم.

کاربران چه گفتند؟ ترانه نوشت: من فکر میکردم لباس رنگی پوشیدن اونجا ممنوعه! چه باحاله عکسا!
وحید اما معتقد است : همیشه تجربه یک مسافر با تجربه زیسته یه شهروند فرق داره. خیلیا رفتن کوبا و لذت بردن. و به به و چهچه کردن اما برای مردم همیشه زندگی سخت و با حداقل امکانات بوده.
آلیسون: من هرچی سفرنامه گوش دادم گفتن فیلم‌برداری و عکس‌برداری ممنوع بود یا سخت‌گیری زیاد. عجب عکسایی گرفتی!
و سبزینه: وقتی حرف از سفر به کره شمالی و دیدن اونجا میشه، برام مثل این میمونه که برم زندان و زندانی ها روتماشا کنم و از دیدن نااگاهی شون از دنیای بیرون و زندگی و شرایط عجیبشون متعجب شم ، با احترام به شما البته ، و قطعا این نگاه من از بیرونه، شاید تجربه ش فرق داره