بزرگنمايي:

پیام خراسان - میکروخونریزی‌ها، خونریزی‌های بسیار کوچک و غیرقابل‌تشخیصی هستند که درون بدن رخ می‌دهند. شناسایی و درمان این نشت‌های آهسته در سریع‌ترین زمان ممکن، از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا در صورت نادیده‌گرفتن، ممکن است منجر به آسیب دائمی به اندام‌ها و مفاصل شود.
بسیاری از ما می‌دانیم که این بیماری روند انعقاد خون را مختل می‌کند، اما چیزی که کمتر شناخته شده، خطرناک‌بودن میکروخونریزی‌هاست؛ خونریزی‌هایی بسیار ریز در داخل بدن که نه درد ایجاد می‌کنند و نه علامت ظاهری دارند، اما با گذشت زمان می‌توانند مفاصل را تخریب کرده، عملکرد مغز را تحت‌تأثیر قرار دهند و منجر به مشکلات جدی سلامتی شوند.
برای بررسی بیشتر این موضوع با دکتر راجیف ویجی‌کومار، متخصص ارشد در بیمارستان گلینیگلز BGS، بنگلور گفتگو کردیم تا بدانیم چرا شناسایی و درمان زودهنگام این خونریزی‌های پنهان اهمیت حیاتی دارد.
درک میکروخونریزی در بیماران هموفیلی
میکروخونریزی‌ها، خونریزی‌های بسیار کوچکی هستند که به‌طور خودبه‌خود در بافت‌های نرم، مفاصل و مغز رخ می‌دهند.
دکتر ویجی‌کومار توضیح می‌دهد:
«در حالی‌که خونریزی‌های شدید و وسیع به‌سرعت قابل تشخیص هستند، خونریزی‌های خفیف معمولاً در مراحل ابتدایی هیچ دردی ایجاد نمی‌کنند و نشانه‌ی قابل‌مشاهده‌ای ندارند. اما با گذشت زمان، همین خونریزی‌های کوچک انباشته می‌شوند و باعث آسیب‌های بافتی و عوارض دیگر می‌شوند.»
یکی از ویژگی‌های نگران‌کننده‌ی میکروخونریزی‌ها، ایجاد آسیب مفصلی است. افراد مبتلا به هموفیلی اغلب دچار خونریزی درون مفاصل می‌شوند که می‌تواند منجر به التهاب مزمن، فرسایش غضروف و مشکلات جدی در عملکرد مفاصل شود. هرچه میکروخونریزی‌ها بیشتر باشند، وضعیت وخیم‌تر می‌شود و خطر ابتلا به آرتروز و ناتوانی حرکتی افزایش می‌یابد.
دکتر ویجی‌کومار می‌افزاید:
«همچنین، میکروخونریزی‌ها ممکن است در مغز نیز وجود داشته باشند و باعث اختلالات شناختی و عوارض نورولوژیکی شوند. افراد مبتلا به هموفیلی ممکن است دچار «میکروخونریزی‌های مغزی خاموش» شوند که می‌تواند باعث مشکلات حافظه، اختلال در راه رفتن و افزایش خطر سکته مغزی شود.»
چرا تشخیص زودهنگام حیاتی است؟
از آن‌جایی‌که میکروخونریزی‌ها بسیار کوچک هستند، تشخیص آن‌ها در مراحل اولیه دشوار است. اما با پیشرفت فناوری‌های پزشکی، مانند تصویربرداری MRI، پزشکان اکنون قادرند این خونریزی‌های کوچک را پیش از وارد کردن آسیب دائمی، شناسایی کنند.
دکتر ویجی‌کومار ادامه می‌دهد:
«با پایش منظم بیمار، پزشکان می‌توانند شدت خونریزی را ارزیابی کرده و اقدامات پیشگیرانه را برای جلوگیری از بروز عوارض به‌کار گیرند. میکروخونریزی‌ها معمولاً در ظاهر علامتی ندارند، اما حضور مداوم آن‌ها می‌تواند به‌طور دائمی مفاصل را تخریب کند.»
حتی در موارد خفیف هموفیلی، اگر این خونریزی‌های ریز شناسایی نشوند، ممکن است با گذشت زمان باعث نوعی تخریب مفصلی شوند. پژوهشی در سال 2013 نشان داد که خونریزی‌های شدید، آسیب سریع‌تری ایجاد می‌کنند، اما همین میکروخونریزی‌ها نیز با مرور زمان، روند تخریب مفصل را تشدید می‌کنند.
تشخیص زودهنگام این نوع خونریزی‌ها به بیماران امکان می‌دهد که تحت درمان‌های هدفمند، مانند فیزیوتراپی یا جایگزینی فاکتورهای انعقادی قرار گیرند و عملکرد مفاصل خود را حفظ کنند.
مراقبت پیشگیرانه: طناب نجات بیماران هموفیلی
درمان پیشگیرانه: تزریق منظم فاکتورهای انعقادی می‌تواند از بروز خونریزی‌های خودبه‌خودی جلوگیری کرده و خطر میکروخونریزی‌ها را کاهش دهد.
حفاظت از مفاصل: انجام ورزش‌های کم‌فشار مانند شنا یا دوچرخه‌سواری برای تقویت عضلات و بهبود وضعیت مفاصل بسیار مؤثر است.
پایش‌های منظم: بررسی‌های دوره‌ای و اسکن‌های تصویربرداری به پزشکان کمک می‌کند تا روند خونریزی را شناسایی کرده و درمان را بر اساس شرایط بیمار تنظیم کنند.
تغییر سبک زندگی: پرهیز از فعالیت‌های پرخطر و رعایت رژیم غذایی سالم، به سلامت عمومی بدن کمک می‌کند.
جمع‌بندی
دکتر ویجی‌کومار در پایان می‌گوید:
«اگرچه میکروخونریزی‌ها از نظر ظاهری نامرئی‌اند، اما می‌توانند آسیب‌های قابل‌توجهی ایجاد کنند. افراد مبتلا به هموفیلی باید حتی نسبت به زخم‌های جزئی نیز هوشیار باشند، چراکه ممکن است منجر به آسیب مفاصل و مشکلات نورولوژیکی شوند. با اولویت‌دادن به غربالگری منظم، درمان پیشگیرانه و تغییر سبک زندگی، این افراد می‌توانند زندگی سالم‌تر و فعال‌تری داشته باشند.»
یادآوری: این مقاله شامل اطلاعات ارائه‌شده توسط یک متخصص است و صرفاً جنبه‌ی اطلاع‌رسانی دارد. در صورت مواجهه با هرگونه مشکل سلامتی، حتماً با پزشک خود مشورت نمایید تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری شود.
منبع: انتخاب