بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا / در دومین شب از دومین دوره از جشنواره ملی عودنوازی قشم اجراهای نوازندگان موسیقی به خصوص در بخش گروه‌نوازی با شور و کیفیت متفاوتی نسبت به شب گذشته برگزار شد؛ به گونه‌ای که در سازبندی‌ها از سازهایی مانند هنگ‌درام و کاخن استفاده شده بود که همین امر موجب ایجاد تفاوت در لحن اجرای نوازندگان می‌شد.
دومین شب از دومین دوره از جشنواره ملی عودنوازی قشم، با 9 اجرای موسیقی در بخش‌های گروهی و انفرادی از جمله رونیکا توکلی‌فرد، رحمان مومنی، گروه نهیب، میثم البوعلی عباسی، آوا پریشانی، گروه نارنج، مجاهد عبدالهی، سیدمحمدعلی سبزواری و گروه کارما همراه بود.
یکی از اجراهای قابل توجه این شب، به گروه «نهیب» برمی‌گشت که محمدرضا حسن‌خانی نوازندگی عود آن را برعهده داشت. او از 16 سالگی تا امروز که 24 سال سن دارد، عود نواخته است. سازی که به گفته خودش انتخاب آن توفیق اجباری بوده است؛ چراکه قبلا ساز اصلی او ویلن بوده، اما چون قصد ادامه مسیر در موسیقی ایرانی داشته است، ساز سه‌تار را انتخاب می‌کند. بعدا اما با راهنمایی یکی از آشنایان خود مبنی براینکه این ساز اشباع شده است، ساز عود را که شباهت‌هایی به لحاظ ساختاری به ویلن دارد، انتخاب می‌کند.
در همین راستا با او که دوره گذشته نیز به جشنواره عودنوازی قشم آمده بود، صحبتی داشتیم که گفت: جشنواره در مجموع خوب بود اما نقدی که نسبت به آن دارم به بُعد صدابرداری آن برمی‌گردد که نسبت به سال گذشته ضعیف‌تر بود.
او که سال گذشته در بخش تکنوازی در جشنواره حضور پیدا کرده بود، درباره علت شرکت در بخش گروه‌نوازی در این دوره گفت: بخش گروه‌نوازی امسال به جشنواره اضافه شد؛ به همین دلیل با چند نفر از نوازندگان ساکن اصفهان که با هم گروه داریم، تصمیم گرفتیم در جشنواره شرکت پیدا کنیم.
همچنین از این نوازنده نظرش را درباره برگزاری یک جشنواره مختص به عود جویا شدیم که گفت: به نظرم باید برای تمامی سازهای ایرانی جشنواره تخصصی داشته باشیم، البته کماکان این جشنواره‌ها برگزار می‌شوند اما جشنواره‌ای که کامل و جامع باشد به‌گونه‌ای که نوازندگان رغبت حضور داشته باشند، کمتر است. همچنین این جشنواره‌ها باید مداومت داشته باشند، درحال حاضر جشنواره عود تنها سالی یک بار برگزار می‌شود و این باعث می‌شود فعالان آن یک سال برای برگزاری یک جشنواره انتظار بکشند، آن هم در شرایطی که ممکن است جشنواره اصلا برگزار نشود.
او ادامه داد: بهتر است که برگزاری این جشنواره‌ها همانند کشورهای همسایه که فستیوال‌های متعدد طی سال دارند، صورت بگیرد، آن هم در شرایطی که نوازندگان به راحتی شرایط حضور روی صحنه اجرا ندارند و شاید تنها فرصت آنها شرکت در جشنواره‌ها باشد. مداومت برگزاری این جشنواره‌ها باعث می‌شود بتوانیم روی صحنه برویم و ضمن آن با حضور در جشنواره با هنرمندان و نوازندگان دیگر آشنا شویم، به خصوص اینکه چون در این جشنواره‌ها مورد قضاوت قرار می‌گیریم، این امر باعث می‌شود تلاش بیشتری برای ارتقای کار خود کنیم.

supports HTML5 video