چاپ

پیام خراسان - به گزارش ؛ قصه کتاب‌ها و آدم‌های کتاب‌خوان قصه‌ای پر از سکوت است، اما هیاهوی خاص خود را هم دارد. سکوتش مربوط به دقایق خلوت با کتاب و جهان کلمات است در فرصت‌های مغتنم مطالعه، و هیاهویش دعوت کتاب‌خوان‌های حرفه‌ای از دیگران است برای خواندن و بیشتر دانستن. معصومه موسویان سال‌هاست در میان همین سکوت و هیاهو که ذکر شد، قدم می‌زند و فعالیت می‌کند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
خودش می‌گوید: مطابق شناسنامه متولد 30 شهریور 1358 هستم، اما مادرم می‌گوید اوایل تابستان به دنیا آمدم من ولی عاشق شهریوری بودنم. پدرم خیلی دوست داشت ما بچه‌ها در کار فرهنگ و کتاب‌خوانی فعال باشیم. مادرم سواد قرآنی داشت، اما حافظ و سعدی زیاد می‌خواند. عاشق روزنامه خواندن بود.
از پنجم دبستان داستان نوشتن را شروع کردم و با کمک خواهرم، عضو آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری شدم. چندین بار در مسابقات استانی داستان‌هایم رتبه آوردند. بزرگ‌تر که شدم اطرافیان می‌گفتند صدایم خوب است و می‌توانم مجری تلویزیونی بشوم، اما نشدم، چون وقتی برای تست یک برنامه تلویزیونی رفتم، از دیدن آن همه مرد و زن با نگاه‌های سنگین که منتظر بودند صدای من را بررسی کنند، چنان حجمی از شرم را تجربه کردم که رفتم و پشت سرم را هم نگاه نکردم.