چاپ

پیام خراسان - به گفته محققان، حتی هشت ساعت خوابیدن برای جبران اثرات مضر الگوی خواب نامنظم کافی نیست.

مطالعه جدید نشان می‌دهد که خواب نامنظم – یعنی رفتن به رختخواب و بیدار‌شدن در زمان‌های متغیر – «به شدت» با خطر بالاتر سکته مغزی و بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است. به گفته محققان، حتی هشت ساعت خوابیدن اثرات مضر تغییر مداوم زمان خواب و بیداری را جبران نمی‌کند.
براساس گزارش گاردین، مطالعات قبلی ارتباط بین مدت زمان خواب و پیامدهای سلامتی را بررسی کرده بودند و به افراد توصیه می‌شود بین 7 تا 9 ساعت در شبانه‌روز بخوابند. اما اکنون تیمی از محققان بین‌المللی از کانادا، استرالیا و آمریکا به بررسی اهمیت الگوی منظم خواب در 72 هزار و 269 فرد 40 تا 79 ساله به مدت 8 سال پرداخته‌اند.
رابطه الگوی خواب نامنظم خواب و سکته مغزی و قلبی
به گفته نویسنده اصلی این پژوهش، «ژان فیلیپ چاپوت» (Jean-Philippe Chaput)، الگوی منظم خواب یعنی هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب برویم و صبح در ساعت همیشگی نیز از خواب بیدار شویم؛ البته اگر 30 دقیقه تا یک ساعت این الگو جابه‌جا شود ایرادی ندارد، اما بهتر است سعی کنیم اختلاف ساعات الگوی خواب را به زیر 30 دقیقه برسانیم. اگر این رقم از یک ساعت فراتر برود، به این معنی است که خواب نامنظمی داریم و برای سلامتی نیز مضر است.

البته محققان می‌گویند که هیچ‌کس در طول یک سال الگوی منظم خواب خود را رعایت نمی‌کند، درکل اگر یک یا دو روز در هفته الگوی خواب منظمی نداشته باشید، تأثیر چندانی بر سلامتی شما نمی‌گذارد. اما اگر به‌طور مکرر، پنج یا شش روز در هفته، خواب نامنظم داشته باشید، باید به فکر اصلاح آن باشید.
همچنین چاپوت می‌گوید بیدارشدن در ساعت معین هر روز مهم‌تر از رفتن منظم به رختخواب در شب است. او می‌گوید:
«بیدار شدن در ساعات مختلف صبح واقعاً ساعت داخلی و بیولوژیکی شما را برهم می‌زند و این می‌تواند عواقب نامطلوبی برای سلامتی داشته باشد.»
در ان پژوهش شرکت‌کنندگان به مدت هفت روز از یک ردیاب خاص استفاده کردند تا خواب خود را ثبت کنند. سپس کارشناسان یک شاخص منظم خواب (SRI) را برای هر فرد محاسبه کردند؛ یعنی به افراد امتیازی از 0 (خواب بسیار نامنظم) تا 100 (الگوی خواب و بیداری کاملاً منظم) داده شد. شرکت‌کنندگان در سه گروه خواب نامنظم (امتیاز SRI کمتر از 71.6)، گروه خواب نامنظم متوسط (SRI بین 71.6 و 87.3) و گروه خواب منظم (نمره SRI بیش از 87.3) قرار گرفتند. پس از آن وضعیت سلامتی این افراد به مدت هشت سال ارزیابی شد.

این مطالعه نشان داد که حتی پس از درنظر گرفتن عواملی که می‌توانند بر نتایج تأثیر بگذارند، افرادی که در خوابیدن و بیدارشدن نامنظم هستند، 26 درصد بیشتر از افرادی که خواب منظم دارند، در معرض سکته مغزی، نارسایی قلبی یا حمله قلبی هستند. البته افرادی که نسبتاً نامنظم می‌خوابند، در صورت داشتن خواب کافی، خطرات سکته مغزی و قلبی در آنها کاهش می‌یابد.