چاپ

پیام خراسان - به گزارش خبرنگار سیاسی ایونا به نقل از بعد از حوادث 9 و 10 دی‌ماه 1357 مشهد و کشتار مردم و متعاقب آن گسترش اعتراضات مردمی در دیگر شهر‌های کشور و اجماع جهانی برای رفتن شاه از ایران، وضعیت برای حکومت محمدرضا شاه پهلوی به‌شدت پیچیده می‌شود. شاه که حکومتش در حال سقوط است، به‌دنبال شخصی می‌گردد که امور را به دست بگیرد.
بعد از مذاکره با چند نفر، نهایتا شاپور بختیار، از اعضای شورای مرکزی جبهه ملی، با ارائه شرایط هفت‌گانه‌ای، چون «شاه از کشور خارج شود و تعهد نماید که از این به بعد سلطنت نماید و نه حکومت، انتخاب وزرا منحصر به خودش باشد، ساواک منحل شود، تبعید چهارده تن از نظامیان سرسخت از جمله غلامعلی اویسی، زندانیان سیاسی آزاد شوند، شرایط آزادی مطبوعات فراهم شود، بنیاد پهلوی به دولت منتقل شود و کمیسیون شاهنشاهی که در تمام امور دخالت می‌کند، حذف شود» می‌پذیرد که ریاست یک دولت غیرنظامی را برعهده گیرد. شاه با قبول همه شرایط، او را به نخست‌وزیری منصوب می‌کند.
بختیار بعد از معرفی کابینه خود، در 26 دی 1357 از مجلس رأی اعتماد می‌گیرد و دقایقی بعد، در ساعت‌1 بعدازظهر شاه و همسرش ایران را برای همیشه ترک می‌کنند. اینجاست که امام خمینی (ره) فراخوان برگزاری «همه‌پرسی خیابانی در 29 دی 1357» را برای تعیین تکلیف سلطنت و دولت بختیار اعلام می‌کند و مردم شهر‌های کشور از جمله مشهد آماده می‌شوند تا به خیابان‌ها بیایند. در خطوط زیر نگاهی داشته‌ایم به روز‌های بعد از اعلام این فراخوان تا 12 بهمن 1357 که امام (ره) به کشور برمی‌گردند. فوری؛ لغو پروازهای فرودگاه مشهد بخوانید اعلامیه آیات عظام مشهد علیه برخورد‌های شخصی و سرقت
در روز‌های پس از 9 و 10 دی، حمله افراد ناشناس به وابستگان رژیم در استان خراسان و حتی قتل آنها به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد. در یکی از گزارش‌های ساواک که مربوط به جمعیت جلوی منزل آیت‌ا... سیدعبدا... شیرازی در تاریخ 25 دی 1357 است، چنین آمده است:
«.. عده‌ای از مردم در جلوی منزل آیت‌ا... شیرازی اجتماع و اظهار می‌داشتند آقا گفته پنجاه الی شصت نفر افسر و درجه‌دار کادر را بکشید تا بقیه حساب خود را بکنند و مجبور شوند دست کشیده و به ما ملحق شوند.» دو کارشناس ساواک ذیل این گزارش چنین نظر داده‌اند: «نظریه شنبه؛ امکان صحت خبر وجود دارد» و «نظریه چهارشنبه؛ با‌توجه‌به کشتن سرگرد افشین در بیمارستان شاهرضا و دو درجه‌دار دیگر امکان صحت خبر وجود دارد.»
سرگرد اصغر‌افشین که نامش در این گزارش آمده، جمعی لشکر‌77 مشهد است که ساعت‌15:30 روز 23‌آذر‌1357 با لباس شخصی برای دیدار همسرش -که بهیار شاهرضا ست- به بیمارستان می‌رود، اما توسط گروهی که ماشین‌ها را کنترل می‌کنند، تحت‌عنوان اینکه ساواکی است، به شکل فجیعی مضروب و کشته می‌شود. دو نفر درجه‌دار نیز به همین ترتیب جلو فروشگاه لشکر‌77 کتک می‌خورند و سوار ماشینی می‌شوند، اما روز بعد جنازه دو نفرشان پشت ناحیه ژاندارمری در داخل رودخانه پیدا می‌شود.
28‌دی‌1357، درست یک روز مانده به فراخوان خیابانی امام (ره)، سیدعبدا... شیرازی و حسن طباطبایی قمی، آیات عظام مشهد، در اعلامیه‌های جداگانه‌ای که منتشر می‌کنند، به چنین برخورد‌هایی واکنش نشان می‌دهند. شهردار مشهد باز هم زیر تیغ تذکر! بخوانید
آیت‌ا... شیرازی در اعلامیه خود ضمن اشاره به اینکه «مبارزات ملت ایران که در پرتو آموزش‌های اسلامی و با رهبری عناصر عالی‌قدر روحانیت آغاز گردیده و بحمدا... به پیروزی در مراحل اولیه نایل آمده تا پیروزی نهایی [و]ریشه‌کن‌کردن بقایای نظام خائن و قطع همه وابستگی‌های سیاسی و اقتصاد [ی]و ایجاد حکومت اسلامی ادامه خواهد داشت و تغییر مهره‌ها و چهره‌ها و دادن برخی امتیازات نمی‌تواند ملت و رهبرانش را از ادامه این مبارزه مقدس باز دارد»
تذکراتی هم به انقلابیون می‌دهد از جمله اینکه «عموم برادران مسلمان باید بدانند که هیچ‌کس رأسا حق مجازات کسانی را که مجرم می‌پندارد ندارد. تشخیص مجرم و جنایت‌کار و تعیین چگونگی مجازات و اجرای آن فقط به‌عهده محاکم صلاحیت‌دار است که ان‌شاءا... با روی کار آمدن حکومت اسلامی به همه مجرمیت‌ها و در دعاوی حقوقی و ... رسیدگی خواهد شد.»
از سویی شرایط ویژه شهر باعث شده است که سارقان مشهد روز‌های پرکار و شلوغی داشته باشند. میزان سرقت‌ها چنان زیاد است که صاحبان برخی از اصناف ناچار می‌شوند شب‌ها در نزدیکی مغازه‌های خود نگهبانی بدهند و سارقان را خود دستگیر کنند؛ بااین‌حال فضای شهر همچنان ناامن است.
به استناد تلگرافات وارده 30‌دی‌1357 ساواک مشهد از وقایع روز 28 دی، «عده‌ای از اصناف و روحانیون در مدرسه نواب متحصن و تقاضا داشتند نسبت به امنیت شهر هرچه زودتر توسط مسئولین اقدام گردد، چون مغازه آنان مورد دستبرد واقع می‌شود.» پرواز مشهد - تهران به فرودگاه مبدا برگشت/ علت چه بود؟ بخوانید
همین موضوع است که آیت‌ا... قمی، دیگر مرجع مبارز مشهد، نیز در اعلامیه همین روز خود، ضمن اشاره به افزایش سرقت‌های مشهد، تذکر می‌دهد و می‌نویسد: «به‌هیچ‌وجه مردم نباید به خانه‌ها و مؤسسات مختلف اعم از دولتی و ملی حمله کنند و باعث تخریب و آتش‌سوزی و خسارت گردند یا درصدد انتقام‌گیری از پلیس و مأمورین انتظامی و ارتشی و کسانی ازاین‌قبیل برآیند... ما امیدواریم با رسیدن به هدف و به‌ثمررسیدن نهضت که بسیار نزدیک است، بسیاری از خصومت‌ها به‌خودی‌خود رفع شود و روح برادری و مودت میان همه افراد ملت برقرار گردد و چنانچه کسانی مستحق مجازات باشند، منحصرا پس از به ثبوت رسیدن جرم در محاکم صالحه اسلامی توسط مقامات ذی‌صلاحیت مجازات خواهند شد.»
او پیامش را با این جملات پایان می‌دهد: «مبارزه ما اسلامی است و باید در تمام مراحل مطابق مقررات و موازین اسلام پیش برود. در اسلام جان و مال مردم محترم است و به‌مجرد سوءظن یا از باب انتقام گرفتن، تعدی و تجاوز به دیگران جایز نیست.» گسترش مبارزه به شهر‌ها
فراخوان امام خمینی (ره) به استناد تلگراف وارده شماره‌23074/ هـ 1 ساواک مشهد با حدود 500 هزار نفر اجابت می‌شود. در این تلگراف به گزارش مخبری به نام «کیوان» آمده است: «روز 29 /10 /57 عده‌ای حدود 500 هزار نفر از جلوی منزل آیت‌ا... شیرازی حرکت و از مسیر خیابان‌های مشهد عبور و در خیابان تهران پس [از]ادا [ی]نماز ظهر و سخنرانی دو نفر از روحانیون به نام هاشمی‌نژاد و خامنه‌ای، مردم به‌صورت پراکنده متفرق و اتفاق سوئی رخ نداد.
ضمنا قطعنامه‌ای ده‌ماده‌ای توسط وعاظ [واعظ]طبسی قرائت و بیان داشت مفاد این قطعنامه در تمام ایران یکسان است.» فعالیت‌های انقلابیون در مشهد، اما به همین تظاهرات ختم نمی‌شود، آنها از مدت‌ها قبل مبارزات خود را به خارج از مشهد و دیگر شهر‌های استان نیز گسترش داده‌اند. فردا تعطیل است؟/ تعطیلی مدارس مشهد فردا دوشنبه 30 بهمن بخوانید
در گزارشی که مربوط به همین روز (29‌دی‌1357) است و از سازمان ضداطلاعات ژاندارمری کشور به تیمسار ریاست ساواک خراسان داده شده، چنین آمده است: «خبر رسیده حاکی است رهبری تظاهرکنندگان قریه درود نیشابور را یک نفر غیرنظامی به نام یدا... باغشنی عهده‌دار بوده و به‌طور دائم مردم را علیه رژیم شاهنشاهی تحریک می‌نماید. در خبر اضافه گردیده شخص یادشده در مشهد خیابان گاراژدار‌ها دارای مغازه لوازم اتومبیل بوده و چندی قبل از طرف آیت‌ا... شیرازی مبالغی جهت ادامه تظاهرات به وی پرداخت تا هزینه گردد.»
سازمان ضداطلاعات ژاندارمری کشور علاوه‌بر‌این، گزارشی نیز درباره حجت‌الاسلام‌محمدباقر‌فرزانه داده و نوشته است: «غیرنظامی مذکور که شخصی معروف و بانفوذ می‌باشد همه‌شب از ساعت‌20‌به‌بعد در مسجد جامع تربت‌حیدریه سخنرانی ضدملی ایراد و مردم را به آشوب و بلوای هرچه‌بیشتر دعوت می‌کند و علنا به کد‌66 توهین می‌نماید و هر روز به شهر‌های نیشابور، سبزوار، گناباد مسافرت می‌نماید و شب پس از سخنرانی‌های متفاوت که همگی برعلیه امنیت کشور می‌باشد، مجددا به تربت‌حیدریه برمی‌گردد و در این شهر زندگی می‌کند.» اولین مسئولان انقلابی شهر‌ها
البته موضوع فقط و فقط به رهبری تظاهرات و سخنرانی‌ها خلاصه نمی‌شود؛ در برخی‌جا‌ها -از جمله در فریمان- کار خیلی جلوتر رفته و تا تعیین مسئولان بعدی شهر نیز رسیده است. در گزارشی که دایره اطلاعات ژاندارمری کشور 1 بهمن‌1357 با موضوع «فعالیت اخلالگران» به تیمسار ریاست ساواک خراسان داده، چنین آمده است: «گزارش ناحیه خراسان مستند به اعلام شهربانی گویاست.
شیخ‌محمدتقی‌مطهری در جلسه‌ای که در منزلش تشکیل داده، عده‌ای از اهالی شرکت داشته‌اند، ضمن سخنرانی بیان نموده آخرین روز‌های زندگی رژیم و دولت می‌باشد و تعدادی از مخالفین را به سمت‌هایی به‌شرح زیر تعیین و اظهار داشته که این اشخاص پس از تغییر رژیم، امور دستگاه‌های دولتی شهر فریمان را عهده‌دار خواهند شد.
1. شیخ محمدتقی مطهری: قاضی‌القضات؛
2. حاج محمد جهانی: بخشدار؛
3. غلام‌محمد غلامی (محکم‌کار): فرمانده گروهان ژ [ژاندارمری]؛
4. علی‌اکبر خاتونی‌مقدم: رئیس شهربانی؛
5. ابوتراب شریفی: شهردار؛
6. غلامرضا صادقی: رئیس مخابرات؛
7. غلامعلی طاهرنیا: رئیس کشاورزی؛
8. رضا شفاهی، معروف به شاه حسین: رئیس پاسگاه مرکزی ژاندارمری؛
9. سرپاسبان یاسمنی: رئیس آموزش‌و‌پرورش ابتدایی؛
10. تعدادی از جوانان که اکثرا بچه‌های خود و برادرش هستند: مأمور انتظامی.»
شیخ محمدتقی مطهری که در این گزارش آمده، برادر کوچک آیت‌ا... مرتضی مطهری، شاگرد برجسته امام‌خمینی (ره) است. آیت‌ا... مرتضی‌مطهری دو هفته بعد از آنکه امام در 14‌مهر‌1357 در پاریس (نوفل لوشاتو) مستقر می‌شود، به دیدار ایشان می‌رود و پیغام مهمی را به کشور می‌آورد که همان «تشکیل شورای انقلاب» است.
این شورا که خود مطهری از اعضای مؤسس آن است، وظیفه تعیین و تشکیل ساختار‌های نظام آینده کشور را برعهده دارد؛ از این‌رو به نظر می‌رسد اقدام برادر کوچکش در شهر فریمان، یکی از تصمیمات «شورای‌انقلاب» برای شهر‌های استان خراسان باشد که به‌واسطه پیوند خانوادگی این دو پیش از هر شهر دیگری از جمله مشهد، در فریمان شکل گرفته است که زادگاه و پایگاه خانواده مطهری است. مشهد، منتظر آمدن امام (ره)
متأسفانه گزارش‌های مستند بسیار‌کمی از روز‌های نخست بهمن‌1357 در مشهد وجود دارد. مشخص نیست کمبود چنین گزارش‌هایی به‌خاطر از‌بین‌رفتن اسناد ساواک در روز‌های بعدی است یا به از‌هم‌پاشیدن ساختار‌های اطلاعاتی شهر و تخلیه و جابه‌جایی ساختمان ساواک مشهد در 30‌دی‌1357 مربوط است.
موضوع از این قرار است که مردمی که صبح 30‌دی از خیابان احمدآباد مشهد می‌گذرند، متوجه می‌شوند که تابلوی درمانگاه ارتش بر بالای ساختمان ساواک نصب و این ساختمان تخلیه شده است. باوجود‌این مختصر گزارش‌هایی به‌صورت تلفنگرام وجود دارد، از جمله گزارش یک سرقت مسلحانه بانک در همین روز که در ساعت‌12:45 توسط مخبری به نام خداپرست داده شده است؛
«1- ساعت‌9:30 روز 30 /10 /57 ـ پنج نفر مسلح به اسلحه کمری با کلاه‌کش شبیه نقاب به بانک ایران و انگلیس در خیابان خسروی مشهد وارد، ضمن تهدید مبلغ‌425 هزار و 68 ریال به سرقت می‌برند. تحقیقات توسط مسئولین امر ادامه دارد. 2 ـ بازار مشهد باز و بانک‌ها، ادارات دولتی نیمه تعطیل می‌باشند و اوضاع مشهد به‌طور‌کلی نسبتا عادی می‌باشد.»
تک‌گزارش‌های باقی‌مانده ساواک از هفته ابتدایی بهمن‌1357 به «درگیری بین عده‌ای از مخالفین و موافقین در نزدیکی مسجد قوچان (2 بهمن)»، «اخلالگران تربت‌حیدریه (4 بهمن)» و «وضعیت مشهد» در 7‌بهمن‌1357 پرداخته است. بنا بر تلگراف‌های وارده بولتن وقایع، مشهد و مردمش در صبح 7‌بهمن منتظر ورود امام‌خمینی (ره) هستند.
در این سند آمده است: «از صبح روز جاری عده‌ای از طبقات مردم بنا به دعوت جامعه روحانیت در جلوی منزل شیرازی و خیابان تهران مبادرت به راهپیمایی آرام نمودند. تعداد راهپیمایان حدود 50‌هزار نفر و بدون هیچ حادثه‌ای ساعت‌13 پایان یافت. از طرف طبقات مردم شعار‌هایی بر پارچه به مناسبت ورود خمینی به ایران و علیه رژیم در خیابان‌های مشهد نصب شده. برابر اطلاع روز 1 /11 /57 عده‌ای از تجار و افراد پول‌دار مبالغ زیادی که گفته می‌شود بالغ بر 80‌میلیون تومان است در اختیار آیت‌ا... شیرازی قرار داده‌اند.»
پارچه‌نوشته‌های مردم مشهد به این دلیل است که امام (ره) در این روز (30‌دی‌1357) با صدور پیامی از نوفل‌لوشاتو، خبر از بازگشت قریب‌الوقوع خود به ایران داده‌اند. تحصن علما و مردم در دارالزهد
طبق اعلام قبلی، ابتدا بناست که امام‌خمینی (ره) صبح 6‌بهمن‌1357 وارد ایران شوند، ولی شاپور بختیار در 5‌بهمن دستور می‌دهد که همه فرودگاه‌های کشور به مدت سه روز بسته شود؛ همچنین وی به شرکت‌های بین‌المللی اعلام می‌کند که ایران از پذیرش هواپیما تا اطلاع ثانوی معذور است. بسته‌شدن فرودگاه‌ها به افزایش دامنه اعتراضات و اعتصابات در شهر‌های کشور می‌انجامد؛ از جمله گروهی از علما در تاریخ 8‌بهمن‌1357، برای اعلام مخالفت و بیان اعتراض خود در به تأخیر انداختن ورود امام (ره) و کارشکنی دولت در این خصوص، در مسجد دانشگاه تهران تحصن می‌کنند که همین تحصن موجب اعتراض گسترده مردم می‌شود.
یک روز قبل از تحصن علمای تهران، مردم مشهد تظاهرات پرشوری برگزار می‌کنند. 7‌بهمن مصادف است با 28‌صفر و گروه‌های مختلف مردم مشهد در دمای 15‌درجه زیر صفر، شعارگویان از مسیر خیابان‌های نادری، فلکه حضرت، خیابان طبرسی و کمربندی (بولوار وحدت) وارد پایین‌خیابان می‌شوند که با تیتر «مشهد؛ تظاهرات عظیم پرشوری بود» در روزنامه خراسان بازتاب می‌یابد.
در گزارش حرکت آمده است: «در این تظاهرات تنی چند از آیات عظام و علمای اعلام پیشاپیش جمعیت در حرکت بودند. چون گروه‌های متعدد شرکت‌کننده بیش از اندازه پیش‌بینی شده بود، هرکدام مستقل شعار‌هایی ملی و مذهبی را برای خود انتخاب کرده بودند و بلندگو‌هایی مجزا را حمل می‌کردند.»
در روز 9‌بهمن نیز که مصادف با آخر صفر و سالگرد شهادت حضرت‌رضا (ع) است، راه‌پیمایانی که تعدادشان بر‌اساس گزارش روزنامه خراسان یک‌میلیون نفر تخمین زده شده، از مسیر چهارراه‌نادری به سمت حرم‌مطهر‌رضوی حرکت می‌کنند. علاوه‌بر‌این گروهی از علمای مشهد به تبعیت از علمای قم و تهران در اعتراض به ممانعت ورود امام (ره) به ایران در تالار تشریفات و دارالزهد حرم‌مطهر‌رضوی متحصن می‌شوند. در پی این اقدام، گروه‌های مختلف از جمله جامعه دانشگاهیان، جامعه پزشکان و جامعه فرهنگیان، قضات دادگستری، وکلا، کارگران کارخانه‌ها و بانک‌های پارس و سپه و اصناف، همبستگی خود را با تحصن و اعتراض روحانیان مشهد اعلام می‌کنند.