چاپ

پیام خراسان - یکی از دلایل اصلی ریختن آب روی قبر این است که قبر تمیز شده و نوشته‌های روی سنگ مزار قابل خواندن شوند. برخی افراد این کار را به‌عنوان احترام به روح متوفی نیز انجام می‌دهند. همچنین در هنگام زیارت قبور، مردم ممکن است برای خوشبو شدن قبر، روی آن آب یا گلاب بریزند. اما آیا این کار دلیل دینی نیز دارد؟
در روایات اسلامی آمده است که ریختن آب روی قبر موجب کاهش فشار قبر و عذاب آن برای متوفی می‌شود.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
امام صادق (ع) در این‌باره فرمودند: «تا زمانی که رطوبت آب روی خاک قبر باشد، عذاب قبر از میت دور می‌شود.» (فروع کافی، ج 3، ص 200). همچنین پیامبر اکرم (ص) دستور می‌دادند که بر قبرها آب بپاشند و این سنت در زمان ایشان نیز اجرا می‌شده است (فروع کافی، ج 3، ص 200 و علل الشرایع، ص 307).
علاوه بر این، بسیاری از فقها معتقدند که ریختن آب روی قبر، فقط به زمان پس از دفن میت محدود نمی‌شود و در هر زمانی که به زیارت اهل قبور می‌روید، مستحب است که قبر را با آب بشویید. البته برخی از فقها معتقدند که این سنت تنها هنگام دفن میت مستحب است، اما آن را در دیگر زمان‌ها و هنگام زیارت قبر، بدعت و مشکل‌ساز نمی‌دانند.
پس از دفن میت و در هنگام زیارت قبر، مستحب است که شخص زیارت‌کننده رو به قبله بایستد و از بالای سر تا پایین پای میت آب بریزد. سپس باید از ناحیه پا تا سر آب بریزد و در صورتی که آب اضافی باقی ماند، آن را در ناحیه وسط قبر بریزد.
ریختن آب روی قبر به عنوان یک سنت اسلامی، نه تنها باعث تمیزی قبر می‌شود بلکه در برخی روایات دینی به کاهش عذاب قبر نیز اشاره شده است. این سنت در زمان‌های مختلف و به ویژه هنگام زیارت اهل قبور انجام می‌شود و در بسیاری از موارد از آن به‌عنوان نوعی احترام به متوفی و راهی برای تسکین روح او یاد می‌شود.