بزرگنمايي:

پیام خراسان - تصور قدیمی در مورد غده تیموس به عنوان یک عضو غیرضروری در بزرگسالی، با نتایج یک مطالعه جدید به چالش کشیده شده است. پژوهشگران نشان داده‌اند که برداشتن تیموس، خطر ابتلا به سرطان و مرگ را افزایش می‌دهد.

مطالعه جدیدی نشان می‌دهد غده تیموس آن طور که زمانی تصور می‌شد، غیرضروری نیست و حتی ممکن است با سرطان مبارزه کند.
تیموس غده کوچکی است که پشت جناغ سینه قرار دارد و اغلب گفته می‌شود در بزرگسالی فایده‌ای ندارد. این درحالی است که اخیرا پژوهشگران آمریکایی متوجه شدند افرادی که تیموسشان برداشته شده، طی پنج سال پس از عمل جراحی درمعرض خطر بالاتر مرگ ناشی از هر علتی قرار دارند. این افراد همچنین با افزایش خطر ابتلا به سرطان در آن مدت مواجه هستند.
دیوید اسکادن، انکولوژیست دانشگاه هاروارد در زمان انتشار مقاله گفت: «دریافتیم که تیموس برای سلامتی کاملا ضروری است و اگر وجود نداشته باشد خطر مرگ و خطر ابتلا به سرطان در افراد بدون تیموس حداقل دو برابر می‌شود.»
البته مطالعه مذکور صرفا مشاهده‌ای است، یعنی نمی‌تواند نشان دهد که برداشتن تیموس به‌طور مستقیم موجب سرطان یا سایر بیماری‌های مرگبار می‌شود. اما پژوهشگران درمورد یافته‌های خود هشدار می‌دهند و می گویند در شرایطی که امکان دارد، حفظ تیموس باید اولویت بالینی باشد.
در دوران کودکی، تیموس نقش مهمی در رشد سیستم ایمنی دارد. وقتی این غده در سنین کم برداشته شود، بیماران کاهش طولانی‌مدت در سلول‌های T را نشان می‌دهند که نوعی از سلول‌های سفید خون هستند که با میکروب‌ها و بیماری‌ها مبارزه می‌کنند. علاوه‌بر‌این، کودکان بدون تیموس معمولا واکنش ایمنی ضعیف‌تری نسبت به واکسن‌ها دارند.
زمانی که فرد به بلوغ می‌رسد، غده تیموس کوچک می‌شود و تعداد کمتری سلول تی برای بدن تولید می‌کند. به‌نظر می‌رسد برداشتن تیموس آسیب فوری را در پی نداشته باشد و چون این غده در مقابل قلب قرار دارد، معمولاً حین جراحی‌های قلبی و قفسه سینه برداشته می‌شود.
درحالی‌که برخی از بیماران دچار سرطان تیموس یا بیماری‌های خودایمنی مزمن نظیر میاستنی گراویس به عمل خارج کردن تیموس نیاز دارند، این غده در تمام شرایط مشکل‌ساز نمی‌شود و نیازی به برداشتن آن نیست.
تیموس می‌تواند سودمند باشد
پژوهشگران با استفاده از داده‌های بیماران از سیستم بهداشت و درمان ایالتی، نتایج بیمارانی را که جراحی قلب و قفسه سینه انجام داده‌اند، با هم مقایسه کردند: بیش از 6 هزار نفر که غده تیموس آن‌ها برداشته نشده بود (گروه کنترل) و 1146 نفر که غده تیموس آن‌ها برداشته شده بود.
در طول پنج سال و حتی پس از درنظر گرفتن اثر عواملی مانند جنس، سن، نژاد و ابتلا به بیماری یا عفونت‌های پس از عمل، احتمال مرگ افرادی که تیموس آن‌ها برداشته شده، حدود دو برابر بیشتر بود. در طول پنج سال پس از عمل جراحی برداشتن تیموس، احتمال ابتلا به سرطان بیمارانی نیز که تیموس را از بدنشان خارج کرده بودند، دو برابر بود. علاوه‌بر‌این، سرطان این دسته افراد معمولا تهاجمی‌تر و در مقایسه با گروه کنترل، احتمال عود آن پس از درمان بالاتر بود.
اسکادن با اشاره به یافته‌ها هشدار می‌دهد که هنگام تصمیم‌گیری برای انجام عمل برداشتن تیموس، پیامدهای این عمل باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.
علت وجود ارتباط‌ میان فقدان تیموس و خطر سرطان و مرگ مشخص نیست؛ اما به باور پژوهشگران، کمبود تیموس به نوعی عملکرد طبیعی سیستم ایمنی افراد بزرگسال را مختل می‌کند.
در آزمایش خون زیرمجموعه‌ای از بیماران مورد مطالعه که تیموس آن‌ها برداشته شده بود، گیرنده‌های سلول T کمتری مشاهده شد. این امر احتمالا می‌تواند در ایجاد سرطان یا بیماری‌های خودایمنی پس از جراحی نقش داشته باشد.
نویسندگان مطالعه با اشاره به اینکه نتایج آن‌ها نشان می‌دهد تیموس تا پایان عمر ازنظر عملکردی نقش مهمی در سلامت ما دارد، نتیجه می‌گیرند که یافته‌ها از نقش تیموس در تولید سلول‌های T جدید در بزرگسالی و حفظ سلامت افراد بالغ حمایت می‌کند.
مطالعه در مجله ی The New England Journal of Medicine منتشر شده است.