بزرگنمايي:

پیام خراسان - برنا- گروه اجتماعی: استفاده از ظرفیت جشنواره فیلم فجر یکی از بزرگترین و کلیدی‌ترین اقدامات برای پیشبرد اهداف محیط زیست بوده و حضور سازمان محیط‌زیست با حمایت مالی صندوق ملی محیط زیست در بخش تجلی اراده ملی جشنواره فجر می‌تواند نویدبخش ترغیب سینماگران به تولید آثار فاخر و تاثیرگذار در حوزه محیط‌زیست باشد.
جشنواره فیلم فجر فرصت مغتنمی برای گردهمایی سینماگران، منتقدین و مردم است تا آخرین تولیدات این رسانه فرهنگی در معرض نمایش عمومی قرار گیرد و انتظار می‌رود مقوله محیط زیست به عنوان یک مسئله همگانی که در زندگی روزمره مردم جامعه نقش دارد حضور پررنگی در بزرگترین رویداد سینمایی کشور داشته باشد.
به گزارش روابط عمومی سازمان حفاظت محیط‌زیست، تولید فیلم‌هایی با موضوعات مختلف محیط‌زیستی نیازمند توجه ویژه گروه‌های مرجع جامعه به‌ویژه هنرمندان عرصه سینماست و فیلمسازان به دلیل اینکه مورد وثوق جامعه هستند، نقش مهمی در فرهنگ‌سازی در حوزه محیط زیست دارند تا در اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی در حوزه‌های مختلف محیط زیستی از جمله حفظ حیات‌وحش، مدیریت پسماند، ناترازی انرژی، آلودگی هوا و موضوعات دیگر به مسئولیت اجتماعی خود عمل کنند.
استفاده از ظرفیت جشنواره فیلم فجر یکی از بزرگترین و کلیدی‌ترین اقدامات برای پیشبرد این اهداف بوده و حضور سازمان محیط‌زیست با حمایت مالی صندوق ملی محیط زیست در بخش تجلی اراده ملی جشنواره فجر می‌تواند نویدبخش ترغیب سینماگران به تولید آثار فاخر و تاثیرگذار در حوزه محیط‌زیست باشد.
در این راستا تمامی فیلم‌های بخش سینمایی، فیلم کوتاه و فیلم مستند توسط هیئت داوران منتخب سازمان حفاظت محیط‌زیست مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد تا با انتخاب فیلم‌های برگزیده، از سینماگرانی که با خوش‌سلیقگی به موضوعات روز محیط‌زیستی جامعه پرداخته‌اند و سهمی در فرهنگسازی عمومی برای حفظ محیط‌زیست داشته‌اند قدردانی شود.
بخش سینمایی جشنواره فیلم فجر 1403 از تاریخ دوازدهم بهمن ماه با نمایش فیلم‌های «صیاد»، «بازی خونی»، «داد» و «سونسوز» آغاز شد که در ادامه به بررسی فیلم‌های اکران شده جشنواره در روز اول از نگاه محیط‌زیستی پرداخته می‌شود.
فیلم صیاد
پرتره‌ای از زندگی سپهبد شهید صیاد شیرازی است که جواد افشار آن را ساخته و دوران پر التهاب سال‌های 59 تا 60 به تصویر می‌کشد. داستان تکراری جنگ تحمیلی و یکی از قهرمانان آن را روایت می‌کند و مخاطب نیز به‌خوبی می‌داند با چه چیزی رو‌به‌رو است. به طور کلی، جنگ همیشه تأثیرات محیط‌زیستی فراوانی حتی پیش از شروع خواهد داشت، در واقع جنگ همیشه مخرب محیط‌زیست بوده و موجب ایجاد گاز‌های گلخانه‌ای، اختلال در مناظر و زیستگاه‌های زمینی و دریایی می‌شود و آلودگی شیمیایی و صوتی ناشی از استفاده از سلاح، هواپیما و وسایل نقلیه ایجاد می‌کند. در فیلم صیاد هم اجباراً همین موارد تکرار خواهد شد. آلودگی‌های صوتی، تصویری، تخریب منابع طبیعی و... اگر چه با کمک جلوه‌های ویژه نمایش داده شده، اما طبیعتاً اثرات منفی خود را خواهد گذاشت و متاسفانه فیلم‌ساز برای انتقال پیام محیط‌زیستی اقدامی صورت نداده است.
فیلم بازی خونی
به کارگردانی حسین میرزا محمدی، که به سراغ حوادث اوایل انقلاب رفته و داستان درباره گروهک کمونیستی معروف به سربداران است که در سال 60 در جنگل‌های آمل و اطراف آن مستقر شدند تا به گمان خود انقلاب دیگری خلق کنند.
لوکیشن بخشی از فیلم جنگل‌های هیرکانی درنظر گرفته شده، جایی که محل کمپ این گروهک کمونیستی است. ناخواسته با آمدن اسم جنگل‌های هیرکانی حساسیت محیط‌زیستی به وجود می‌آید، جنگل‌هایی که میراث طبیعی چندین هزارساله است و طبیعتا از گروه فیلم‌سازی انتظار می‌رود تا با حساسیت ویژه‌ای در مواجهه با این درختان کار تولید را انجام دهند، اما برخلاف انتظار، رویه برخورد و نمایش ناامید کننده بوده به‌نحوی‌که تشکیل کمپ در داخل جنگل و ساخت اردوگاه آموزشی با تنه درختان جنگی و... حکایت از نبود مشاور محیط زیستی در تیم تولید دارد و اگر به پیشتر از اکران برگردیم فیلم در زمان تولید هم حاشیه‌های محیط‌زیستی زیادی را در همین ارتباط داشته است.
فیلم سونسوز
یک کمدی فانتزی به کارگردانی رضا جمالی و تهیه‌کنندگی سلمان به زبان ترکی ساخته شده و در طبیعت زیبای اردبیل، روایت مستند داستانی از نازایی در روستا، با یک قصه خوب و انسجام روایی مناسب، اما مهمترین قسمت موضوع علت نازایی اهالی به خاطر استفاده از سموم کشاورزی است، جایی که فیلمساز زیرکانه به مسائل محیط زیستی پرداخته و مخاطب وادار به فکر کردن خواهد شد. نقطه قوت دیگر فیلم استفاده صحیح و بجا از قاب‌هایی از طبیعت و چشم‌انداز‌های شگفت‌انگیز اردبیل است، قاب‌هایی که به طور صحیح و در خدمت فیلم استفاده شده و از طرفی معرف این طبیعت زیبا می‌باشد.
فیلم داد
این فیلم به کارگردانی ابوالفضل جلیلی با نگاهی درون‌گرا و نمادین به موضوعاتی مانند مسئولیت، آزادی و بحران هویت در نوجوانی می‌پردازد. اما به دلیل ساختار پراکنده و نمادپردازی‌های مبهم، نتوانسته به طور کامل مخاطب را با خود همراه کند، در نگاه محیط‌زیستی فیلم دارای پلان‌هایی گنگ در رابطه با کارگاه چوب‌بری، جمع‌آوری ضایعات راه‌آهن و مشکلات زندگی کانکس‌نشینان شهری پرداخته که به روال سایر اجزای فیلم مبهم و بلاتکلیف است.
انتهای پیام/