پیام خراسان - به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، دوباره ماه مبارک رمضان است؛ مهمانی خدا و ماه قرآن. امسال هم مانند سال‌های گذشته، نمایشگاه قرآن در مصلای امام خمینی(ره) برپا است؛ نمایشگاهی که هرساله میزبان خانواده‌های روزه‌داری است با افطاری‌های ساده خود به نمایشگاه می‌آیند و همان جا افطار می‌کنند. اما این بار فرق عمده آن گره خوردن این ایام با روزهای پر تلاطم شب‌های عید است.
مصلی اکنون هم میزبان نمایشگاه قرآن و هم نمایشگاه بهاره است. هم‌زمانی و هم‌مکانی این دو نمایشگاه هم خود محل بحث است.ورود همراه با نم نم باراناز درب بهشتی در کنار مترو بهشتی وارد مصلی می‌شوم. می‌دانم که پیاده‌روی‌ طولانی تا شبستان اصلی در پیش دارم. گفته شده بود ون‌هایی برای جا به جایی مردم از ورودی‌ها تا شبستان و مکان اصلی نمایشگاه، در مکان استقرار خواهند داشت اما هرچه چشم می‌چرخانم، آن‌ها را نمی‌بینم. ناچار پیاده‌روی را انتخاب می‌کنم و خودم را با تنفس هوای پاک دلداری می‌دهم. هوا بدجور گرفته است و نم نمکی هم باران می‌بارد. هم‌زمان از بلندگوهای مصلی صدای قرآن پخش می‌شود. در طول مسیر مدام بنر تبلیغاتی نمایشگاه‌های بهاره را می‌بینم و رفت و آمد آدم‌ها در همکف شبستان شرقی نشان می‌دهد بازار آن جا حسابی گرم است.میان راه ون‌هایی را می‌بینم که مسافران را پیاده می‌کنند و احتمالا به محل استقرارشان که درب مترو است، برمی‌گردند.بعد از چند دقیقه پیاده‌روی به درب شبستان اصلی می‌رسم اما خبری از نمایشگاه نیست. از شیشه درون شبستان را نگاه می‌کنم که سراسر موکت پهن شده است. نگاهم را به مسیر رفت و آمد آدم‌ها می‌اندازم تا بتوانم درب ورود را پیدا کنم. در نهایت از یک خانم می‌پرسم« نمایشگاه قرآن کجاست؟»توضیح می‌دهد که باید خودم را به درب 54 شبستان برسانم. بعدتر متوجه می‌شوم که بخش زیادی از مصلی را برای برپایی نماز جدا کرده‌اند.تقریبا مسافت زیادی را طی می‌کنم تا به درب 54 برسم. از هوش مصنوعی تا مشاوره‌های ازدواجدر لحظه ورود مواجه می‌شوم با طنین قرآن و هم زمان از طرف دیگری صدای سرودخوانی به گوش می‌رسد. در نگاه اول، چشمم جذب تونلی می‌شود که بالای آن نوشته شده «تونل هوش مصنوعی». کنجکاوانه وارد تونل می‌شوم و در انتهای آن می‌رسم به صفحه‌ای که بالای آن نوشته شده «کارگاه مهارت‌افزایی هوش مصنوعی» و بخش‌های دیگری چون «هوش مصنوعی و تمدن اسلامی». بار دیگر اهمیت هوش مصنوعی در عصر حاضر خودش را نشانم می‌دهد. غرفه‌های مختلف با طراحی‌هایی که برخی ساده و مختصر و برخی بزرگ‌تر و جذاب‌تر در کنار هم قرار گرفته‌اند. حضور مردم نه آن چنان گرم و پرشور است و نه آن چنان کم‌رمق. بیشتر آن‌ها خانوادگی به بازدید از این نمایشگاه آمده‌اند. حضور کودکان و نوجوانان جنبه جذاب دیگر این نمایشگاه است. چشم که می‌چرخانم بیشترین غرفه‌هایی که می‌بینم مربوط به محافل قرآنی، مشاوره، نمایشگاهی از تابلوهای خطی و قرآنی و مانند این‌ها است. هنوز کتاب «قرآن» و طرح‌های مختلف آن و بخش مکتوب نمایشگاه را پیدا نکرده‌ام.همچنان که به دنبال بخش مکتوب می‌گردم، به غرفه‌های مختلف هم سری می‌زنم. وارد غرفه بنیاد بین‌المللی امام رضا(ع) که تابلوهای مختلفی از خط‌نگاره‌ها دارد. مسئول غرفه می‌گوید:«در غرفه‌مان یک نسخه از قرآن منتسب به امام رضا(ع) داریم که به تازگی از گنجینه آستان قدس رضوی استخراج شده است .»

نگاهی به آن قرآن می‌اندازم. صفحات آن به سبک قدیمی طراحی شده است و اگرچه نسخه اصلی نیست و می‌توان بدون نگرانی به آن دست زد، اما جلوی خودم را می‌گیرم که به آن دست نزنم.مسئول غرفه درمورد فضای نمایشگاه می‌گوید:«فضای نمایشگاه، فضای بانشاطی است؛ به ویژه که در روزهای پایانی سال هستیم. مردم با خانواده به اینجا می‌آیند و یک افطاری ساده دور هم می‌خورند. همین موارد ساده تاثیر دارد و می‌تواند موجب بهبود شرایط خانوادگی شود. بسیاری از مشکلات به برکت همین قرآن حل می‌شود؛چرا که قرآن نور است.»او ادامه می‌دهد:« باید حضور مردم تقویت شود. ما هم باید این میل و رغبت مردم را با جذابیت‌های مختلف بیشتر کنیم تا هرچه بیشتر این رویداد مردمی شود.»از غرفه که بیرون می‌آیم به غرفه‌ای برمی‌خورم که سفره عقد جمع و جوری چیده و در کنارش میز و صندلی‌هایی که به گمانم برای مشاوره و گفت‌وگو پیرامون بحث ازدواج است.

در سمت دیگر سالن، در غرفه‌ای هنرمندی مشغول کشیدن طرحی با شن است. دور او نوجوانان جمع شده‌اند و به حرکت دستان او چشم دوخته‌اند که دارد یک پرنده می‌کشد. بعد بلافاصله آن نقش را بهم می‌زند تا طرحی نو بیافریند. جلوتر از آن هم در غرفه دیگری، هنرمندی مشغول نقاشی از چهره قهرمانان ما است؛ «شهید سردار سلیمانی»،« شهید سیدحسن نصرالله» را از پیش کشیده و اکنون هم تصویر «امام خمینی (ره)».

غرفه «ستاد هماهنگی کانون‌های فرهنگی هنری مساجد کشور» در مرکز نمایشگاه، اما جذابیت دیگری دارد؛ این غرفه شبیه به یک مسجد طراحی شده با یک حوض کوچک میان آن که گلدان‌ها به دورش حلقه‌ زدند.

او به صفحات دیجیتال کنار غرفه اشاره می‌کند و می‌گوید:«با استفاده از آن صفحات لمسی افراد می‌توانند در جشنواره قرآنی آرمان شرکت کنند که هدیه آن نیم میلیارد تومان است. در قسمت دیگر غرفه نیز قاریان ممتاز به خصوص نوجوانان حضور پیدا می‌کنند.»در قسمت دیگر غرفه هنوز افرادی مشغول طراحی و آماده سازی هستند. وقتی درمورد آن می‌پرسم، مسئول غرفه می‌گوید:« این قسمت یک بخش ویژه با طراحی کعبه است اما هنوز آماده نشده. درون کعبه یک دیوار بزرگ داریم که بر روی آن سوره انفطار و الشمس را به صورت تصویری برای مخاطب به نمایش می‌گذاریم.»از سمتی از سالن، صدای سرودی از گروه سرود «نجم‌الثاقب» را می‌شنوم. به سمت صدا می‌روم؛ جمعی از نوجوانان در حال خوانش آن سرود هستند:« شه مردانه، فراتر از انسانه، حقیقته قرآنه/علی الگوی ابوذر و سلمانه، صدای مظلومانه/ تا روز محشر، ولایت حیدر غیرقابل کتمانه»از آن‌ها که دور می‌شوم به غرفه‌ای می‌رسم که در آن هشت قله فتح شده توسط بانوان بعد از انقلاب اسلامی به تصویر کشیده شده و در حوزه‌های مختلفی چون ورزشی، فرهنگی، سیاسی اجتماعی، علمی، اقتصادی بانوان موفق و اثرگذار را معرفی کرده‌اند. همچنان می‌چرخم و صدای قرآن سالن را پر کرده است. هنوز خبری از بخش مکتوب نیست. در این میان سری به بخش بین‌الملل می‌زنم که گفته می‌شود از کشورهایی چون عربستان، ترکیه، قطر، افغانستان، چین و عراق آمده‌اند.