بزرگنمايي:

پیام خراسان - شادروان علیرضا حیدرپور پیشکسوت نقالی ، تعزیه ونمایش های آیینی کشور واستان فارس واز پنجمین نسل تعزیه گردانان پیش از خاندان خود محسوب می شد
سمن سمندر، خبرنگار توریسم آنلاین / هفت غروب غم انگیز از پرواز ابدی پیر و مرشد شهر راز، استاد علیرضا حیدرپور گذشت. او همواره با قامتی رسا و استوار، ایستاده چون سرو ،طنین صلابتش در فضا می پیچید و تعزیه و آیین نقالی و نمایشهای آیینی را زنده و ماندگار ساخت .
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
نوروز سالی که گذشت (1403)، در جای جای شهر راز، شیراز، ردپایی از هنر والای استاد نمایان بود . در محوطه ارگ کریم خان جمعیت به حدی موج میزد که سوزن می انداختی پایین نمی آمد .
مردم شهر ، گردشگران و مسافران جمع شده بودند ، تااز نزدیک هنر نقالی و نمایشی استادرا نظاره گر باشند و اما در آستانه نوروز امسال ( 29 اسفندماه 1403) جمعیت انبوهی آمده بودند تا با چشمانی اشکبار ، پیکر پاک شادروان علیرضا حیدر پور را تا خانه ابدی اش بدرقه کنند.
زنده یادی که چهره نورانی و مهربانش نشان از قلب رئوف و با ایمانش داشت . شادروان علیرضا حیدرپور پیشکسوت نقالی ، تعزیه ونمایش های آیینی کشور واستان فارس واز پنجمین نسل تعزیه گردانان پیش از خاندان خود محسوب می شد .
او که نسلی از هنرمندان تعزیه را پرورش داده ، بارها حائز مقام برتر در تعزیه خوانی شد و در این راه ، بی بدیل بود. معتقد بود که تعزیه مراسمی است آیینی که در قلب و باور ایرانیان جای دارد و شیوه ای از نمایش حماسی و مردم پسند که دارای بعد ملی و ایرانی و مضمون اسلامی که به نام تعزیه خوانی یا شبیه خوانی رواج یافته و ریشه های آن در نقالی که از شیوه های نمایش کهن در ایران بوده است ، سرچشمه می گیرد .
زنده یاد حیدر پور سر پرست گروه سفیر ، علاوه بر کسب رتبه های برتر در تعزیه خوانی و نمایش های آیینی و نقالی در بخش موسیقی نیز مورد تقدیر قرار گرفته و نفس مسیحایی اش با نوای ساز و نقاره و نی ، روح نواز بود و آرام بخش . اوهمواره بر این باور بود که هنرمند تعزیه خوان باید تمام گوشه های موسیقی ایران را بداند و خود نیز از این قاعده مستثنی نبود .
امروز شیراز در سوگ بزرگمردی نشسته که فروتنی وتواضع از خصوصیات اخلاقی بارزی بود که بر تعداد دوستداران و علاقه مندانش افزون می کرد . هنوز طعم مهر و محبت فالوده شیرازی که در نمایشگاه بین المللی گردشگری تهران به هموطنانش تعارف می کرد، برایم باقیست و خاطره هنر والا و مهر پدرانه و استادانه اش تا ابد جاودان . روحش شاد و بهشت برین جایگاهش.