پیام خراسان - خبرآنلاین / در سال که گذشت آلبوم‌های موسیقی در سبک‌های مختلف منتشر شدند و هرکدام بازخوردهای متفاوتی دریافت کردند.
در سال 1403، تعدادی از آلبوم‌های موسیقی ایرانی به بازار آمدند که هرکدام بازتاب‌دهنده جریان‌های مختلف موسیقی در کشور بودند. از آلبوم‌های پاپ گرفته تا آثار سنتی و تلفیقی، هنرمندان مختلف آثاری را منتشر کردند که برخی با استقبال خوبی روبه‌رو شدند و برخی دیگر با انتقادات متفاوتی مواجه شدند.
آلبوم‌هایی همچون «شین میم سین» از همایون شجریان و کیخسرو پورناظری، «این روزها» از احسان خواجه‌امیری و «مشهور» از بابک جهانبخش نمونه‌هایی از این آثار بودند که به شیوه‌های متفاوتی با مخاطبان ارتباط برقرار کردند.
در این گزارش، به بررسی 10 آلبوم منتشر شده در سال 1403 خواهیم پرداخت و اطلاعاتی مربوط به آن ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
شین میم سین/ همایون شجریان و کیخسرو پورناظری
این آلبوم در سبک موسیقی سنتی ایرانی در اوایل سال 1403 منتشر شد و بازرخورد های جالبی داشت.
آلبوم شامل 9 قطعه متنوع است که در آن ترکیبی از شعرهای کلاسیک و استفاده از سازهای سنتی مانند تنبور و تار به چشم می‌خورد.
فضای این آلبوم، همزمان احساسی و نوآورانه است و تلفیقی از اصالت و نوگرایی را به نمایش می‌گذارد.

این روزها /احسان خواجه امیری
این آلبوم اواسط تابستان 1403 به صورت رسمی منتشر شد و توانست مورد استقبال مخاطبان جوان قرار بگیرد.
محتوای این آلبوم شامل 10 قطعه است که روایتی از زندگی روزمره و تجربیات معاصر دارند و آلبوم شامل ترانه‌هایی درباره عشق، امید و چالش‌های زندگی است.

گلبانگ تار (یادگار عمر 5)/عبدالعلی تنوری
این آلبوم شامل آثاری از عبدالعلی تنوی همراه با آهنگسازی خود این هنرمند است
این آلبوم که در سبک کلاسیک ایرانی تهیه شده است شامل 30 قطعه موسیقی که در آن ها چهار مضراب شور، پیش درآمد ابوعطا، چهارمضراب ابوعطا، چهارمضراب دشتی، رنگ دشتی، رنگ افشاری و... شنیده می‌شود است.
مشهور/بابک جهانبخش
این آلبوم که دارای فضایی عاشقانه است در پاییز 1403 منتشر شدد. 
آلبوم شامل 8 قطعه عاشقانه و ملودیک است. ترانه‌های این اثر بیشتر به عمق احساسات، تجربیات عاشقانه و بررسی روابط انسانی می‌پردازد.

«پازن»/نیما حافظی و علی حافظی
این آلبوم در زمینه موسیقی فولکلور ساخته شده است.
این مجموعه از نیما حافظی و علی حافظی شامل 7 قطعه موسیقی با نام های سازینه، مشک، علف، پازن، پره، بارون و سوال هست.

مُخَمَّس/امیر شریفی و مجتبی عسگری
این آلبوم اثری از امیر شریفی و مجتبی عسگری است.
در مقدمه این آلبوم که یک «کلان‌نوبت» در موسیقی دستگاهی ایران است این طور نوشته شده:« در اثر حاضر، خلق یک روایت آوازی مبسوط از دستگاه راست‌پنجگاه موضوع اصلی ذهنی بوده است؛ از این رو ابتدا بخش‌های متر آزاد آوازی این اثر را بر روی غزلی از حافظ طراحی و سپس در همنشینی با دوست عزیز مجتبی عسگری، به منظور بهره‌گیری از تجربه، ذوق و امکانات خوانندگی وی، محتوای آوازی طراحی شده به شکل نهایی رسید؛ سپس بر اساس روند تغییرِ مد و نمودار احساسیِ آوازها، قطعات ضربی این مجموعه ساخته شد. به منظور ایجاد اتحاد بین بخش‌های مختلف ساز و آوازها، در مقاطع فرود آواز به مد مبنا، فرودهای ترجیع‌بند گونه‌ای ملهم از ردیف‌های خاندان فراهانی، طراحی شده و بدون تغییر در پایان هر بخش نواخته می‌شود.»

«شی وَن»/علی جعفری پویان و حبیب خزایی‌فر
علی جعفری پویان نوازنده ویولن و یکی از مطرح‌ترین تکنوازان موسیقی فیلم در ایران، قطعه «شی وَن» را که بر اساس تم اصلی موسیقی «سریال زخم کاری» از ساخته های حبیب خزایی فر برای ویولن و ویولا تنظیم شده، هم‌زمان با روز ملی سینما منتشر کرد.
او در یادداشتی در این باره نوشته است: «شی‌وَن چهارمین اثر مستقلی است که بر مبنای تم‌های آهنگسازان موسیقی فیلم در ایران تولید،اجرا و منتشر می‌کنم. این اثر از ساخته‌های دوست عزیز و هنرمندم حبیب خزایی‌فر است و بر اساس تم اصلی موسیقی سریال زخم کاری، برای ویولن و ویولا طراحی شده است.»

شب رؤیایی/آرون افشار
این آلبوم که در سبک پاپ و فضایی عاشقانه ساخته شده است در اوایل زمستان 1403 منتشر شد.
«شب رؤیایی» شامل 12 قطعه است که در هر کدام از ملودی های لطیف و ترانه عای عاشقانه استفاده شده است. 

سایه روشن/پرژام پارسی
در این آلبوم، پرژام پارسی مفهوم زمان را از دیدگاه موسیقایی بررسی کرده است. قطعات با ترکیب سازهای کلاسیک مانند پیانو، ویولن و ویولن‌سل همراه با افکت‌های الکترونیک ساخته شده‌اند.
این اثر به‌گونه‌ای طراحی شده که هر قطعه روایتی مستقل از تعامل انسان با زمان را بازگو می‌کند.
استفاده از تکنیک‌های طراحی صدا و الگوریتم‌های موسیقی تجربی به این اثر بُعدی مدرن بخشیده است.

بیداد مخالف/مهدی حقیقی و امیرمحمود صفرپور
این آلبوم یکی از آثار در سبک موسیقی کلاسیک است که در زمستان سال 1403 به صورت رسمی منتشر شد. 
سازندگان این اثر در توضیحات این آلبوم این‌طور گفته‌اند: « نیز آن‌چه حائز اهمیت است، جهت‌مندی معنایی و کلیت مفهوم هر کدام ازاین قطعات است که در کنارِ گسترۀ فرمالِ متنوعِ درونی‌ و زمانِ نسبتاً زیادشان (به‌نسبتِ زمانِ متعارفِ فرم‌های کلاسیک موسیقی ایران)، خط فکری‌شان را از یاد نبرده و از مسیرخارج نمی‌شوند. به‌بیانی روشن‌تر، مخالف پس از گذشت 15 دقیقه، مقصودِ خود را در بیانِ آن‌چه آغاز نموده، همچنان محفوظ داشته است. بنابراین، علاوه بر تکنیک توانمندِهردو نوازنده و گردش‌های مُدال و فرمالِ داخلی قطعات، این مهم سبب می‌شود که بیداد و مخالف را یک‌تکه از ابتدا تا انتها بشنوید، و ساختار و مقام و زمان ‌را فراموش
کنید.در انتها، بیدادِ مخالف اثری‌ست ارزشمند در حوزۀ بداهه‌نوازیِ موسیقی کلاسیک ایران که از بسیاری ممیزها، در میانِ مواردِ در دست‌رس از اجراهای دیگر هنرمندان، نمونه‌ای‌ست قابلِ اشاره و متمایز.»