بزرگنمايي:

پیام خراسان - تب داغ جشنواره فجر و جشنواری دریای سرخ عربستان این روز ها همه را درگیر روایت هایی کرده است که هر چند به مزاق برخی از مسئولیت فرهنگی و هنری خوش نیاید اما حقیقتی انکار نشدنی است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی با شروع جشنواره دریای سرخ عربستان و نیز حواشی 3 فیلم ایرانی در ورود به آن این موضوع در جنبه های مختلفی باید مورد بررسی قرار گیرد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
جشنواره دریای سرخ عربستان تا کنون در 4 دوره با هدف رشد صنعت فیلم سازی و حتی مالی این کشور برگزار شده است، کشوری که عاری از تمدن هنری و ذاتی است ، حالا پس از آن که در چند سال اخیر قانون ممنوعیت سینما را حذف کرده است ، دست به برگزاری جشنواره ی عظیم و پر زرقو برقی زده که بسیاری از چهره ها در سراسر دنیا به آنجا کشیده است.
بیشتر بخوانید:
پول پاشی سعودی‌ها در سینما به مهران مدیری رسید! پشت پرده دون پاشی سعودی‌ها برای مهران مدیری / از زرق و برق دریای سرخ تا یک فاجعه ایرانی! در چهارمین دوره خود فیلم «ساعت 6 صبح» مهران مدیری هم در این جشنواره شرکت دارد ، فارق از پشت پرده حضور این فیلم در این جشنواره که پیش از آن خبرگزاری دانشجو به تحلیل پرداخت، موضوعات دیگری نیز به میان میاید!
مسئولین یا سینماگران؟ مسئله این است! باید فکر کنیم چرا بسیاری از سینماگران و هنرمندان ما به جای اشتیاق شرکت در جشنواره های داخلی به دیده شدن در جشنواره های خارجی روی می آورند؛ فارغ از اینکه ابعاد هنری و شخصی یک هنرمند به میان است و درصدی از بار این جنبه را به دوش می کشد ، مسئولین نیز در ارتباط مستقیم با این موضوع هستند، مسئولینی که درحوزه هنرو فرهنگ جامعه ایرانی مصلحت اندیشی هایی پیش می گیرند که در بسیاری از مواقع نه تنها باعث پیشرفت و استقبال هنرمندان و مردم نمی شود بلکه فاجعه ای رقم میخورد که درست کردن به رویا بدل می شود.
مهران مدیری با حضور در جشنواره دریای سرخ عربستان آن هم در حالی که فیلم « ساعت 6 صبح» در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر قرار حضور داشت ، اما در نهایت با بیان روایت های مختلفی از انصراف شخصی مدیری تا عدم تایید صلاحیت از لیست جشنواره خط خورد و حالا در عربستان صعودی اکران شده و به مرحله رقابت می رود!
گفت و گوی کیوان کثیریان در این خصوص
کیوان کثیریان منتقد سینما، کارگردان تئاتر، فیلم‌ساز و نویسنده ایرانی که در طی 11 سال عضو شورای مرکزی انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران بود در خصوص همین موضوع در مصاحبه با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو گفت:
«ما خودمان جشنواره بین المللی و جهانی فیلم فجر را به صورت مجزا داشتیم که به هر حال در پنج یا شش دوره ازبهار سال 94 برگزار شد. از دوره علیرضا رضاداد شروع و در 4 دوره سیدرضا میرکریمی دبیر این جشنواره بودند، در واقعیت آن قدر انتقاد ها با این جشنواره با حملاتی ناجوانمردانه بود و اعداد و ارقام دروغ گفته شد و شرایط موجود غیر واقعی منعکس شد که این جشنواره به نوعی نادید گرفته شد.
در خصوص این جشنواره حتی دشمنانش هم اذعان دارند که این جشنواره از کیفیت و استاندار های خوبی با مهمانانی سرشناش بهره برده بود و در چاغرچوب استاندارد آن قدر خوش عمل کرده بود که جزو جشنواره های A جهانی ارزیابی شد؛ اما مسئله فاجعه بار اینجاست که قدر این سرمایه ملی دانسته نشد، درست زمانی که محمد خزاعی به سمت دبیری در حوزه ه عنوان دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم فجر منصوب شد ، بلافاصله جشنواره بین المللی با جشنواره داخلی فیلم فجر را ادغام کرد که به عقیده بنده بسیار کار نادرستی بود.»
صحنه را برای خوش رقصی سعودی ها خالی کردیم! کیوان کثیریان در خصوص اتفاقاتی که باعث شد تا جشنواره ایرانی کمتر دیده شود و عربستان سعودی بتواند جشنواره دریای سرخ را به خوبی به نفع کشور خود و با اهداف سودجویانه اش پیش ببرد این طور گفت : «درست در آن زمانی که جشنواره بین المللی فجر که مجزا در حال فعالیت بود و به یک باره تعطیل شد ، اخباری بود که عربستان نیت ساخت یک جشنواره بین المللی را در کشورش دارد ، همان زمان هم بنده هشدار داده بودم که این خلاءی که درحوزه فیلم های بین الملل به دست ما شکل گرفته است محرکی است که عربستان از آن سوءاستفاده کند. علاوه بر آن با توجه به اینکه عربستان سعودی بودجه بیشتری نیز برای این جشنواره دارد می تواند این جشنواره را خیلی باشکوه تر و گسترده تر برگزار کند. اما ما چیزی که ما داریم را عربستان ندارد !
ما سینما داریم ، اعتبار جهانی در سینما داریم اما عربستان ندارد! چرا چیزی را ما خودمان با دست های خودمان برای ایران ساختیم و خوب هم عمل کردیم را خراب می کنیم ؟! فضا را برای عربستان و کشور های حاشیه خلیج فارس مانند امارات که در چند دوره هم برگزار کننده جشنواره بین المللی بود ، خالی می کنیم؟!»
منفعت برای دیپلماسی ایران کثیریان در ادامه گفت: «در حالی که جشنواره بین المللی ما نامی از خود در این عرصه به نمایش گذاشته بود و در حال پیشرفت بود و نکته مهم آن است که این جشنواره ای بسیار نو پا بود ولی با همین شرایط هم در جشنواره های دیگر که حضور داشتیم درخصوص آن صحبت می شد ، علاوه بر آن در دیپلماسی عمومی و فرهنگی ماهم نقطه درخشانی بود و همه آدم های منصف این نکته را اذعان می کردند.»
موضوع جشنواره فجر که گسترده تر این صحبت هاست! جشنواره فجری که دیگر رنگ و بوی گذشته را ندارد ، اثار ارائه شده در این جشنواره با ضعف هایی رو به روست ، هنرمندان دیگر تمایلی به شرکت در این جشنواره ندارد! همه و همه دست به دست هم داده است تا جشنواره های خارجی اولویت فیلم سازان ما باشند ، بسیاری از فیلم سازان ایرانی در حال روی آوردن به جشنواره های خارجی هستند ، جشنواره های تازه تأسیس مانند دریای سرخ یا نمونه های دیگر، این دقیقا شروع یک فروپاشی ترسناک تمندن و فرهنگ برای سینمای ایران است!
بی اعتباری جشنواره گردن مسئولین کثیریان در این خصوص نیز اشاره کرد: « ما اعتبار جشنواره خودمان را کم کردیم و بسیاری از هنرمندان دیگر رغبتی ندارند که فیلمشان را به جشنواره فجر بدهد، برای این کار هم بهانه تراشی می کنند و به بهانه این که کار هنوز تمام نشده ، فنی پروژه مشکل دارد و.... حاضرند تا فیلمشان را به جشنواره خودمان ندهند در حالی در گذشته این چنین نبود! فیلم ساز همه توان و جونش را می گذاشت تا فیلمش را به جشنواره فجر برساند.
جشنواره فجر را تبدیل به یک جشنواره نخواستنی کردیم ، حتی هنرمندی سیمرغ دریافت می کند و چیزی از آن نمی گوید! در این 3 سال اخیراین چنین بود است ، در سال های اول و دوم آن که کسی در نشست‌ها ، افتتاحیه و اختتامیه ها شرکت نمی کرد؛ ما این بلا را بر سر سرمایه های فرهنگی خودمان آوردیم.
لطمات مسئولین به فرهنگ کوته فکری بسیاری از مسئولان باعث می شود مجبور شویم به کشور هایی مانند عربستان امتیاز بدهیم و آنان از فرهنگ و ریشه ی سینمایی ما استفاده کنند. مسئولان لطماتی به فرهنگ وارد کردند که جبرانش بسیار دشوار است.
سینمای مستقل تعطیل شده و سینمای عامه پسند و گیشه پسند است که کل سینمای ما را تصاحب کرده است حتی یک فیلم جدی وجود ندارد که به اسکار معرفی شود و این آسیب هایی است که مسئولین وارد کردند.»
خبرنگار مهلا رنجبران