بزرگنمايي:

پیام خراسان - محققان در مطالعات اخیر دریافته اند که انسان های اولیه 3.5 میلیون سال پیش رژیم‌های غذایی شگفت انگیز و متفاوتی نسبت به آنچه ما می‌خوریم، داشتند.

بحث در مورد اینکه اجداد ما از چه زمانی شروع به خوردن گوشت کردند، تغییری غیرمنتظره کرده است.
به نقل از ارث، محققان برای مدت‌ها تکامل انسان اولیه را با مصرف گوشت مرتبط می‌دانستند، اما یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که برخی از اجداد اولیه ما به رژیم غذایی عمدتاً گیاهی پایبند بوده‌اند. این پژوهش توسط دکتر تینا لودکه از موسسه شیمی ماکس پلانک در آلمان و با همکاری محققان آفریقای جنوبی انجام شد.
این یافته‌ها فرضیات قبلی ما را در مورد رژیم غذایی اولیه انسان‌ها را به چالش کشیده است. این تیم تحقیقاتی ایزوتوپ‌های نیتروژن در مینای دندان فسیل شده هفت انسان اولیه را تجزیه و تحلیل کردند. این فسیل‌ها از غار‌های اشتِرک‌فرونتاین در نزدیکی ژوهانسبورگ، مکانی غنی از بقایای انسان‌های اولیه، به دست آمدند.
نسبت ایزوتوپ نیتروژن در دندان‌های انسان‌های اولیه همواره پایین بود و تقریباً شبیه به حیوانات گیاه‌خوار بود. این یافته نشان می‌دهد که این اجداد اولیه انسان عمدتاً از رژیم غذایی گیاهی استفاده می‌کردند و به طور منظم گوشت نمی‌خوردند. در حالی که محققان اذعان دارند این انسان‌های اولیه معروف به استرالوپیتکوس ممکن است گهگاه پروتئین‌های حیوانی مانند تخم مرغ یا حشرات را مصرف کرده باشد، یافته‌های آنها نشان می‌دهد گوشت بخش مهمی از رژیم غذایی آنها نبود.
تجزیه و تحلیل ایزوتوپ‌های نیتروژن شاخص قابل اعتمادی از رژیم غذایی موجودات ارائه می‌دهد. هنگامی که حیوانات غذا را هضم می‌کنند، بدن آنها نیتروژن را به گونه‌ای پردازش می‌کند که آثار شیمیایی مشخصی از خود به جا می‌گذارد. حیوانات گیاهخوار نسبت ایزوتوپ نیتروژن کمتری دارند، در حالی که گوشتخواران نسبت‌های بالاتری دارند. تینا لودکه، ژئوشیمیدان، خاطرنشان کرد: «مینای دندان سخت‌ترین بافت بدن پستانداران است و می‌تواند اثر انگشت ایزوتوپی رژیم غذایی حیوانات را برای میلیون‌ها سال حفظ کند.»
با اندازه گیری نسبت ایزوتوپ نیتروژن در مینای دندان فسیل شده، دانشمندان می‌توانند تعیین کنند که آیا ارگانیسم در درجه اول از گیاهان یا حیوانات استفاده می‌کند. در حالی که این روش به طور گسترده برای مطالعه رژیم غذایی حیوانات و انسان‌های امروزی مورد استفاده قرار گرفته است، قبلاً به دلیل تخریب مواد آلی در طول زمان به فسیل‌هایی با قدمت ده‌ها هزار سال محدود می‌شد.
با این حال، لودکه و تیمش از یک تکنیک پیشرفت در آزمایشگاه آلفردو مارتینز-گارسیا در موسسه شیمی ماکس پلانک استفاده کردند. این روش به محققان اجازه داد تا داده‌های ایزوتوپ نیتروژن را از مینای دندان فسیل شده که میلیون‌ها سال قدمت دارد استخراج کنند.
یکی از مهمترین جنبه‌های این مطالعه به چالش کشیدن نظریه‌های موجود در مورد نقش گوشت در تکامل انسان است. بسیاری از محققان این نظریه را مطرح کرده اند که مصرف منابع حیوانی، به ویژه گوشت، نقش مهمی در رشد مغز‌های بزرگتر و توانایی‌های پیشرفته‌تر ساخت ابزار داشته است.
پروتئین و چربی موجود در گوشت با افزایش تکاملی اندازه مغز که در هومینین‌های بعدی مشاهده شد، مرتبط است. با این حال، شواهد مستقیمی مبنی بر اینکه چه زمانی گوشت به یک عنصر اصلی در رژیم غذایی انسان تبدیل شد، مبهم باقی مانده است.
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که استرالوپیتکوس برخلاف نئاندرتال‌ها که میلیون‌ها سال بعد زندگی می‌کردند پستانداران بزرگ را شکار یا مصرف نمی‌کردند.
این نشان می‌دهد که تغییر به سمت رژیم غذایی مبتنی بر گوشت بعداً در تکامل انسان، احتمالاً با ظهور هومو‌ها رخ داده است. مارتینز-گارسیا گفت: «این روش فرصت‌های هیجان انگیزی را برای درک تکامل انسان باز می‌کند. این موضوع پتانسیل پاسخگویی به سوالاتی مهم را دارد، به عنوان مثال، اجداد ما از چه زمانی شروع به گنجاندن گوشت در رژیم غذایی خود کردند؟ و آیا شروع مصرف گوشت با افزایش حجم مغز مرتبط بود؟»
این تحقیق نشان دهنده یک پیشرفت بزرگ در مطالعه رژیم‌های غذایی باستانی است. مطالعات قبلی بر شواهد غیرمستقیم، مانند استفاده از ابزار و الگو‌های سایش روی دندان‌ها، برای استنباط اینکه انسان‌هایی اولیه چه می‌خوردند، تکیه داشتند. با این حال، تیم لودکه ملموس‌ترین شواهدی را ارائه کرده است که نشان می‌دهد استرالوپیتکوس‌ها عمدتاً گیاه‌خوار بوده است.
تیم لودکه اکنون قصد دارد با تجزیه و تحلیل مینای دندان فسیل شده از سایر گونه‌های اولیه انسان‌ها در دوره‌های زمانی مختلف و مناطق جغرافیایی، تحقیقات خود را گسترش دهد. آنها کار خود را با جمع آوری داده از سایت‌های فسیلی کلیدی در شرق و جنوبی آفریقا و همچنین آسیای جنوب شرقی آغاز کردند و امیدوارند درک کنند که چه موقع و چگونه مصرف گوشت به یک بخش منظم از رژیم غذایی انسان تبدیل شده است.
این تحقیق می‌تواند دست یافتن به پاسخ سؤالات دیرینه در مورد اینکه آیا مصرف گوشت مزیت تکاملی برای انسان‌ها داشت، کمک کند. آیا مصرف گوشت در توسعه مغز‌های بزرگتر نقش داشته است؟ آیا این در ساختار‌های اجتماعی و رفتار‌های شکار نقش داشته است؟ یافته‌های این مطالعه فرضیات سنتی در مورد رژیم‌های غذایی اولیه انسان را به چالش کشید.
به نظر می‌رسد استرالیاپیتکوس‌ها به جای شکار، در درجه اول به غذا‌های گیاهی متکی بوده است. این تحقیق تصویری واضح‌تر از چگونگی تکامل تغذیه انسان در طی میلیون‌ها سال ارائه می‌دهد و اهمیت ادامه اکتشاف در زمینه انسان شناسی تکاملی را برجسته می‌کند.
از آنجا که دانشمندان روش‌های خود را اصلاح کرده و مجموعه داده‌های خود را گسترش می‌دهند، ممکن است به زودی حتی جزئیات بیشتری را در مورد عادات رژیم غذایی که روند تکامل انسان را شکل می‌دهد، کشف کنیم. در هر صورت یک چیز واضح است: سفر ما از موجوداتی گیاهخوار به همه چیزخوار آنطور که قبلاً تصور می‌شد ساده نبود.