بزرگنمايي:

پیام خراسان - کد خبر: 281869
تاریخ انتشار: پنجشنبه 04 اردیبهشت 1404 – 15:25
به گزارش بهداشت نیوز، این رژیم که ریشه در فرهنگ غذایی کشورهای حاشیه مدیترانه مانند ایتالیا، یونان و اسپانیا دارد، نه‌تنها به دلیل طعم دلپذیرش، بلکه به خاطر فواید علمی اثبات‌شده‌اش مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات گسترده نشان می‌دهند که این رژیم می‌تواند خطر سکته قلبی، فشارخون بالا و کلسترول مضر را کاهش دهد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
ترکیبی از مواد غذایی تازه، تعادل در مصرف چربی‌ها در کنار سبک زندگی سالم، راز درخشش این رژیم در بین صدها رژیم غذایی است.
چرا رژیم مدیترانه‌ای برای قلب مفید است؟ فواید این رژیم برای قلب به انتخاب‌های غذایی هوشمندانه آن برمی‌گردد:
چربی‌های سالم: استفاده از روغن زیتون به‌جای کره و تأکید بر اسیدهای چرب امگا-3 موجود در ماهی، التهاب عروق را کاهش می‌دهد.
فیبر بالا: مصرف بالای سبزیجات، میوه‌ها، حبوبات و غلات کامل به کنترل کلسترول و قند خون کمک می‌کند.
آنتی‌اکسیدان‌ها: مواد غذایی مانند گوجه‌فرنگی، توت‌ها و آجیل، با محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب اکسیداتیو، سلامت عروق را تقویت می‌کنند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند افرادی که این رژیم را دنبال می‌کنند، تا 30 درصد کمتر در معرض بیماری‌های قلبی قرار دارند.
چگونه این رژیم را در زندگی روزمره پیاده کنیم؟
شروع رژیم مدیترانه‌ای پیچیده نیست و با چند تغییر ساده امکان‌پذیر است:
افزایش مصرف سبزیجات: روزانه حداقل 5 وعده سبزیجات و میوه بخورید.
کاهش گوشت قرمز: به‌جای آن، هفته‌ای دو بار ماهی یا مرغ مصرف کنید.
استفاده از ادویه‌ها: به‌جای نمک، از گیاهان معطر و ادویه برای طعم‌دادن استفاده کنید.
علاوه بر تغذیه، فعالیت بدنی منظم و مدیریت استرس، که از اصول سبک زندگی مدیترانه‌ای هستند، به اثربخشی رژیم کمک می‌کنند.
رژیم مدیترانه‌ای بیش از یک رژیم غذایی، یک سبک زندگی است که سلامت قلب را با لذتِ خوردن پیوند می‌زند. با انتخاب‌های غذایی هوشمند و پایدار، می‌توانید قلبتان را برای سال‌های طولانی سالم نگه دارید.
منابع:
خبرآنلاین
mayoclinic ، clevelandclinic
+
تغییر مداوم قانون ساعت رسمی؛ بی‌ثباتی در تصمیم‌گیری و بی‌توجهی به کارشناسی «دبلنا» بازی مبتنی بر شانس، قمار با چاشنی توهین به شعور مخاطب! طرح دریا در فقدان ساز و کار باید ها و نبایدها سریال «پایتخت»: سرگرمی ملی یا پروژه تخریب فرهنگی؟ صداوسیما؛ همراه یا مخالف پویش‌های ملی؟