بزرگنمايي:

پیام خراسان - ملیحه معینی دبیر علوم و فنون ادبی آموزشگاه شهید حججی ناحیه یک بهارستان، طی گفت‌و‌گویی با پانا، ضمن گرامیداشت روز سعدی شیرازی درخصوص ویژگی‌های این شاعر خوش‌بیان عنوان کرد:« سعدی به‌عنوان فرمانروای ملک سخن و شخصی که سخن و کلام در دست او مانند موم عسل است، هر معنا را به گونه‌ای بیان می‌کند که هیچ‌کس نتوانسته‌است بهتر و زیباتر به سبک کوتاهی اشعار سعدی، شیوایی و روانی کلام را چه در نثر و چه در نظم، بیان کند زیرا در اشعار سعدی، هیچ‌چیز اضافه و زائدی وجود ندارد و درواقع افرادی که اهل شعر بوده و ذوق شاعری داشتند و شیوه سخن سعدی را به کار بردند اما هیچکدام نتوانستند به سبک زیبایی ایشان سخن بگویند؛ از طرفی ما سعدی را به عنوان یکی از پایه‌های نثر فارسی می‌شناسیم و می‌دانیم کتاب گلستان زیباترین کتاب نثر فارسی است که نه‌تنها برای ما ایرانیان بلکه برای صاحبان شوق و ادب در سراسر دنیا کاربرد دارد؛ ادعای برابری کردن با اشعار و سخنان سعدی، ادعایی کذب است زیرا کسی نتوانسته و نمی‌تواند مانند آثار سعدی اثری از خود به‌جا بگذارد.
» وی در ادامه افزود:« از سعدی به‌عنوان پایه‌گذار نثر فارسی نیز یاد می‌کنند زیرا توانست نثر را از حالت خشک و رسمی به زبانی نرم و دلنشین برساند، به‌عنوان مثال گلستان، ترکیبی از نثر موزون و شاعرانه است که روح تازه‌ای به فارسی بخشید؛ حکمت‌های همیشگی، طنز پنهان، داستان‌های کوتاه اما پُر معنا، و زبان شیرین حکمت‌ها که مانند قصه و داستان است، موجب می‌شود که گلستان سعدی برای دانش‌آموزان خسته‌کننده نباشد؛ نقش سعدی در تربیت اخلاقی و فرهنگ جامعه امروزی نیز بسیار تأثیرگذار است زیرا هنوز آموزه‌های سعدی درخصوص انسان‌دوستی، فروتنی و اخلاق اجتماعی بسیار کاربردی است؛ بخشی از واژه‌ها ممکن است برای دانش‌آموزان دشوار باشد، اما مفاهیم بسیار ساده و ملموس‌ هستند که با کمی شرح و توضیح، بسیاری از افراد جذب سبک سعدی می‌شوند؛ حکایت‌های گلستان برای دانش‌آموزان بسیار مفید است زیرا کوتاه و داستانی می‌باشد و دانش‌آموزان راحت‌تر با این آثار ارتباط برقرار می‌کنند.»
دبیر علوم و فنون ادبی آموزشگاه شهید حججی به بررسی سبک و ویژگی آثار سعدی در مقایسه با دیگر شاعران و نویسندگان معاصر پرداخت و گفت:« سعدی از دل تجربه‌ها، با زبانی آرایه‌مند ولی روشن می‌نوشت؛ آثار نویسندگان امروزی گاهی یا بسیار پیچیده و یا بسیار ساده هستند؛ از طرفی با اینکه سعدی به آیین مذهبی پایبندی بوده و اهل تسنن بوده‌است، اما با این حال، سعدی تعادل خود را حفظ کرده و به گونه‌ای شعر سروده‌است که نه اهل مذهب و نه مخالفان مذهب، هیچکدام از خواندن و شنیدن آثار ایشان، آزرده‌خاطر نشوند که این یکی از مهم‌ترین ویژگی آثار سعدی محسوب می‌شود؛ اگر سعدی امروز در قید حیات بود، قطعا درمورد روابط انسانی در دنیای دیجیتال، فقدان صداقت، یا اهمیت صلح در جهانی پُر از تنش می‌نوشت زیرا در اشعار سعدی دیده می‌شود که همیشه دغدغه اخلاق را داشته‌است.»
معینی دررابطه با کتاب گلستان سعدی و محتوای آن تشریح کرد:« در کتاب گلستان، سعدی تنها از فرمانروایان و صاحبان قدرت سخن نمی‌گوید بلکه از زهد، عبادت ریایی، قاضی فاسد، سوفی دنیادار و... نیز بیان کرده‌است و درواقع نتیجه 35 سال جهانگردی و سفر، نوشتن کتاب گلستان است؛ برخی ویژگی‌هایی سبب شده‌است که گلستان سعدی همواره بعد از گذر قرن‌ها نیز خواندنی و تأثیرگذار باشد؛ برای افراد اهل ذوق و ادب، این موضوع بسیار جالب و شگفت‌انگیز است که سعدی چطور قرن‌ها پیش به زبان امروزی سخن گفته‌است، درحالی که باید پاسخ داد این ما هستیم که به زبان سعدی سخن می‌گوییم و زبان فارسی را از ایشان آموخته‌ایم، این نشان از آن دارد که زبان سعدی به قدری دلنشین بوده‌است که اکنون زبان رایج زمان ما است؛ کتاب گلستان سعدی به شیوه نثر مسجع نوشته شده‌است و با وجود اینکه نثری سهل است اما قابل تقلید نیست.»
ملیحه معینی دبیر علوم و فنون ادبی آموزشگاه شهید حججی ناحیه یک بهارستان در پایان، با اشاره به یادگیری درست نثر فارسی، با ارائه پیشنهاداتی درخصوص ارتباط دانش‌آموزان با نثر فارسی کلاسیک اذعان کرد:« عدم داشتن ذوق و شوق ادبی و ضعیف بودن پایه ادبیات، از دلایلی است که نشان می‌دهد دانش‌آموزان به نثر فارسی کلاسیک علاقه نشان نمی‌دهند، آن‌ها به نوعی با ادبیات فارسی ارتباط برقرار نکرده و مفهوم آن را درک نمی‌کنند؛ از طرفی بهتر است نثر کلاسیک را با داستان‌محور کردن و مقایسه با نمونه‌های امروزی آموزش دهیم تا 
دانش‌آموز تفاوت را حس کند زیرا ممکن است زبان فارسی کلاسیک برای دانش‌آموزان سنگین و آموزش‌ها نیز خشک انجام گردد، به همین دلیل هرچه نثر را به سمت قصه و داستان بیشتر سوق دهیم، احساس را برای دانش‌آموزان زنده‌تر خواهیم کرد؛ نثر فارسی هنوز کارایی خود را دارد و می‌تواند مفاهیم را عمیق‌تر منتقل کند، تنها کافی است که با زبان امروزی هماهنگ شود.»